اصل تقیّه (dissimulation) به عنوان یکی از باورهای اسلامی است که علاوه بر اینکه ادلۀ آن را میتوان از میان آیات و روایات در کتابهای معتبر فریقین ثابت نمود؛ با عقل سلیم نیز سازگار است. موضوعی که با نگرش به همه سویههای آن، بیگمان مصلحتش آشکار میشود.
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اى على، تو و امامان از فرزندانت بعد از من، حجّت هاى خدا بر خلقش هستيد…پس انکار یکی از شما، با انکار من برابر است و كسى كه يكى از شما را نافرمانى كند، مرا نافرمانى كرده و كسى كه به يكى از شما جفا كند،به تحقيق به من جفا كرده است.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گرچه بر اساس علم ویژه الهی، منافقان را می شناسند و می توانند آنان را رسوا نمایند، اما در نحوه رفتار رسول خدا صلی الله علیه و آله با منافقان، آن چه روشن است، رفتار عادی با آنان است و از سوی خداوند، مکلف به علم ظاهری است که باید بر اساس آن حکم نماید.
ماجرای غدیر حجت را بر همه انسان ها تا روز قیامت تمام کرد و در این میان افرادی از بیعت غدیر سرباز زده و مخالفت می کردند که دنیا و اغراض دنیوی و منافع مادی آنان به خطر افتاد و یا بی ایمانی آنان به خدا و پیامبر سبب پشت کردن به ولی خدا در غدیر گردید.
منَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ﴿احزاب:۲۳﴾
حضرت زینب عالمه و عقیله بنی هاشم نیز به نوبه خود تلاشی وافر در پاسداری از ولایت و امامت داشته و اقدامات فراوانی در این زمینه انجام داده است. این مقاله بر آن است تا ضمن تبیین مختصر مقام امامت و ولایت و جایگاه آن در دین اسلام، نحوه و میزان اهتمام و کوشش حضرت زینب را در دفاع از این مقام رفیع مورد بررسی و کاوش قرار دهد.
ام البنین (س) مادر حضرت عباس (ع) ، یکی از مادران برجسته تاریخ است که زندگی او مالامال از عشق به ولایت و امامت بوده ، این بانوی با فضیلت، و آگاه به زمان خویش از جمله کسانی بود که از حریم حسینی دفاع می کرد و مجلس عزای شهید کربلا را برپا می داشت.
مادلونگ بیعت مردم با امـام علـی{ را مـبهم و بیعـت برخی از اصحاب برجسته را اجباری تلقی نموده است و ریشه جنگ های سه گانه (جمل ، صـفین و نهروان ) را با جریان بیعت پیوند میدهد. در این مقاله، دیدگاه مادلونگ دربـارة اصـل بیعـت ، چگونگی آن و ریشه جنگ های سه گانه در عصر حکومت علی{ نقد و ارزیابی میشود.
عقیده به مهدی از آغاز اسلام در بین مسلمین شایع بود. پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نه یک بار بلکه بارها از آن وجود شریف خبر میداده و گاه و بیگاه از دولت مهدی و علائم و آثار و نام و کنیهاش گفتگو میکرده است.
این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی به دنبال پاسخ به این سوالات است که آیا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به صورت افراطی، زنان را دوست داشته است؟ و آیا این روایات، دال بر هوسرانی و علاقه افراطی پیامبر به زنان است؟ و خدشهای به عصمت ایشان وارد میکند؟