یکی از مظلومیتهای حضرت رسول این است که معمولا به کیفیت شهادت ایشان توجه نمیشود. و معمولا میگویند رحلت حضرت رسول! حال آنکه کتابهای سیره و حدیث مرگ رسول خدا بوسیله سم را تایید کرده اند و آن را با احادیث متواتر ذکر کرده اند
پژوهشگر تاریخ اسلام حجت الاسلام محمد اسماعیلی در تحلیلی در باب دفاع امام حسن مجتبی(ع) از امامت و ولایت به ارایه مباحث علمی تاریخی و تحلیلی پرداخت.
سید علی احمدی مدیرگروه پاسخ به شبهات پژوهشکده امامت در یادداشتی با عنوان فضیلت تراشی برای معاویه در ساخت احادیث صلح امام حسن علیه السلام به تبیین این موضوع پرداخته است.
امام رضا «ع»: کسیکه مصائب ما رابه یاد آورد، پس بگرید و بگریاند در روزی که چشم ها گریانند «روز حساب»؛ گریان نخواهد شد.
منَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ﴿احزاب:۲۳﴾
این حقیقت تاریخى، به طور زنده در کتابهاى تاریخى و حدیثى محفوظ مانده است. بزرگان اهل سنت مانند ابن ابی شیبه، بلاذری، ابن قتیبه و .. بر این مطلب اذعان دارند. برای آگاهی از مدارک هتک حرمت منزل حضرت زهرا(س)، و مدارک موجود درباره شهادت حضرت زهرا(س)، به پاسخ تفصیلی مراجعه کنید.
در مقام پاسخ باید گفت که امام حسین علیهالسلام به دلیل دارا بودن مقام امامت از ولایت گسترده ای برخوردار بود، ولی از این مقام برای نفع شخصی استفاده نمیکرد و روشی که مورد رضای خدا بود را برمی گزید.
با رحلت غم بار رسول خدا (ص) حوادث تلخ دیگری رخ داد که نوک اصلی پیکان این حوادث متوجه اهل بیت رسول خدا (ص) بود. تجمع تعدادی از مهاجران و انصار در سقیفه، سرآغاز شکل گیری جریان انحراف مسیر خلافت بود.
یزید در پی آن بود که از امام حسین علیهالسلام برای استحکام خلافت خود بیعت بگیرد و بیعت امام حسین علیهالسلام با یزید مستلزم نابودی اسلام بود. امام حسین علیهالسلام با یزید بیعت نکرد و خود را فدای اسلام کرد و با شهادت خویش، بقا و پیشرفت اسلام را تضمین کرد.