همکاری دبیرخانه کنگره بین المللی بزرگداشت علامه میرحامد حسین با عتبه مقدسه عباسیه در انتشار نخستین ترجمه عربی کامل عبقات الانوار دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت اقدامات بی بدیل امام صادق علیه السلام در اعتبار بخشی به روایات کاربست «روش تحلیل» در دفاع شیخ صدوق از «حدیث ولایت و حدیث منزلت» نقش بانوان شیعه عصر امام صادق (علیه السلام) در بسط جریان تشیع بررسی چگونگی تقابل ائمه با جریان های غالیانه از آغاز تا دوره امام صادق(علیه السلام) بررسی سندی و تحلیل دلالی روایات امام صادق علیه السلام درباره حضرت ابوطالب در کتاب شریف کافی جایگاه آموزه های امام صادق(علیه السلام) در تعالیم اهل بیت مطالعه تحلیلی سبک مناظرات امام صادق (علیه السلام) در اثبات امامت
روزهای پایانی ماه ذی الحجه یادآور یکی از رخدادهای تاثیرگذار در تاریخ اسلام است که هر انسان منصف و خردمندی با بازخوانی آن، به نشانهای از نشانههای راه دست خواهد یافت.
ابن حمید به طریق خود نقل کرده است؛ خلیفه دوم بر در خانه امام علی(ع) آمد که در آن؛ ایشان و تعدادی از مهاجرین از جمله طلحه و زبیر جمع بودند. عمر؛ ایشان را تهدید کرد یا از خانه خارج و بیعت میکنند یا خانه را با ساکنانش آتش میزند.
از مجموع آنچه در این نوشتار آمد، به این نتیجه میرسیم که اولا قیاس نمودن ابن تیمیه شیعه را به یهود و نصارا، قیاس مع الفارق است؛ زیرا از شیعه از بدترین افراد امتشان سؤال شده و از یهود و نصارا از برترین افراد امتشان. ثانیا شیعه صحابه را به پیروی از قرآن به سه دسته تقسیم نموده: 1- افرادی که عدالتشان معلوم است و این دسته را بهشتی میدانند و ستایش میکنند. 2- افرادی که فسق و نفاقشان معلوم است و این دسته را جهنمی میدانند و نکوهش میکنند. 3- افرادی که حال آنان معلوم و روشن نیست، در این مورد، آنان سکوت میکنند و برای شان دعا و استغفار مینمایند.