چکیده:
مستدرک نویسی، از سبکهای متداول و مهم در سبک شناخت کتب احادیث است.
این سبک در بین اهل سنّت از سده چهارم رواج داشته است.
مسأله این پژوهش، واکاوی آغاز این سبک در امامیّه است.
بر اساس پژوهش حاضر روشن شد، حافظ ابن بِطرِیق حلّی با تدوین کتاب المُستَدرَکُ المُختار فِی مَناقِبِ وَصِیّ المُختار،
نخستین حدیث پژوه امامیّه است که به سبک مستدرک نویسی روی آورد.
وی این کتاب را به عنوان مستدرک کتاب پیشین خود، العُمده، تألیف کرده است.
در اصل تألیف این مستدرک توسط وی تردیدی نیست اما در این همانی اثر به واسطه ابهامات موجود در متن کتاب، جای تأمل است.
براساس شواهدی در نسخه خطی، مطالب مندرج در متن، سبک ابن بطریق و مقایسه با کتاب العمده به نظر می رسد؛
غالب متن کتاب المُستَدرَکُ المُختار موجود، یعنی احادیث، اثر ابن بطریق بوده ولی عباراتی را نیز ناسخ یا شخص دیگری به کتاب افزوده است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
اختلاط و رقابت کلام و فلسفه در مدرسه حله با تأکید بر دیدگاه‌‌های علامه حلّی
ثبت دیدگاه