چکیده مقاله بررسی آیه مباهله از دیدگاه فریقین :
در این مقاله نویسنده در مقام تفسیر این آیه و شأن نزول آن و جهت احتجاج به آن و
دلالت آن به عصمت و امامت حضرت علی (ع) و خلافت بلافصل آن جناب از پیامبر (ص) و معنای مباهله و اقوال مفسرین امامیه و عامه درباره فضیلت آن حضرت بحث خواهد نمود و
ثابت خواهد کرد که تنها فردی که صلاحیت داشته که نبوت را در مسیرش حفظ و از دستبرد دنیاپرستان حفظ کند، امام علی(ع) بوده است.
مقدمه
مباهله مصدر باب مفاعله مشتق از بهل يبهل به معنی آزاد شدن و از قید رها گردیدن است و
باهل در لغت عرب نجات یافته و به معنای شتر رها شده از قید و نجات یافته از داغ کردن است؛
یا ناقه ای ست که شیر او را ترک کرده و نمی دوشند و ابهان (مصدر باب افعال در دعا استعمال میشود و
در ابهال دعا به معنای تضرع و زاری کردن است و چون به باب افتعال برده و ابتهال گفته شود به معنای لعن باشد می و
معنای اصطلاحی ، مذکور در آیه ٦١ سوره عمران همین معنا می باشد:
ثم نبتهل ونجعل لعنة الله على الكاذبين؛
سپس نفرین کنیم و لعن و نفرین خود را برای دروغگویان قرار دهیم؛
و معنای بهل در این آیه لعن است و نبتهل یعنی با تضرع لعن کنیم
فخر رازی در تفسیر خود مباهله را ملاعنه (یکدیگر را لعن نمودن) توجیه و تفسیر نموده است.
صاحب مجمع البیان نوشته است ابتهال به معنای التعان و به معنای مشاوره و دعاست.
قول شاعر: نظر الدهر اليهم فابتهل ؛ نظر کرد هر سوی آنان پس دعا کنید.
در نتیجه ابتهال در لغت به معنای دعا مشاوره و ،لعن ارخاء عنان ،شتر و رهایی ناقه در دوشیدن آن می باشد؛
اما در اصطلاح به معنای دعا نفرین و لعن میباشد و در آیه شریفه به معنای لعن است و تعالوا در آیه از علو میآید یعنی بیایید و
تعال مشتق از علو و به معنای این است که از دیگری تقاضا شود که به مکان مرتفع بیایید و سپس بر اثر کثرت استعمال تعال (مفرد) در مورد تقاضای آمدن به طور کلی استعمال میشود؛
و در نتیجه تعال به معنای بیا و تعالوا به معنای بیایید، خواهد بود و تعالیت به معنای جنت (آمدم) و تعالیـت بـه معنای جنت آمدی) خواهد بود.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه