چکیده:
حضرت حمزه، عموی پیامبر صلی الله علیه و آله، از شخصیت‌های بزرگ در تاریخ اسلام است، که در دفاع از اسلام تا پای جان ایستاد و
آنگاه که توحید در مقابل شرک و خداپرستی در برابر بت‌پرستی قرار گرفت و رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله) نیاز به یاران صدیق و
حامیان مخلص داشت، به یاری آن حضرت شتافت.
او در جنگ احد، در سخت‌ترین و خطرناک‌ترین وضعیت، که حتی بعضی از یاران نزدیک پیامبر (صلی الله علیه و آله) میدان نبرد را ترک کرده،
به قلّه‌های کوه‌ها و پشت سنگ‌ها پناه می‌بردند، دلیرانه مقاومت کرد و با سپر قرار دادن خویش و نبرد با دو شمشیر،
از رسول‌اللَّه (صلی الله علیه و آله) دفاع کرد و حملات پیاپی دشمن را، که متوجه جان پیامبر(صلی الله علیه و آله) بود،
درهم شکست و سرانجام جان خویش را در طبق اخلاص گذاشت و با دشمنان به قتال و جهاد پرداخت و به خیل شهدای صدر اسلام پیوست و
در تاریخ به عنوان یکی از بزرگترین سرداران و مجاهدان شجاع و با اخلاص و از مدافعان و شهدای نامی اسلام و
به صورت عالی‌ترین الگو و سرمشق متجلّی گردید و مدال پرافتخار «سید الشهدا» از سوی رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله) نصیبش شد و
لقب زیبای «اسداللَّه» و «اسدالرسول» را به خود اختصاص داد.
جهت دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید
واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع)
ثبت دیدگاه