چکیده «اثبات قضاوت داوودیِ امام زمان عج، بیان کارکردها و پاسخ به شبهات»
از جمله مباحثی که در روایات مهدوی به صورت گسترده مطرح شده است، قضاوت بدون بیّنه و براساس واقع است. از ظاهر روایات استفاده می شود که این نوع از قضاوت با علم خدادادی و به صورت خارق العاده می باشد.
براساس این پژوهش امام زمان عج‌الله‌فرجه حداقل در برهه ای از حکومت خود از قضاوت داوودی بهره می برد و چنین قضاوتی نقش به سزایی در گسترش عدالت در جامعه پس از ظهور و کاهش جرم دارد و امام زمان عج‌الله‌فرجه به سبب آن، مجرمان خاص و حرفه ای را محاکمه و مجازات می نماید که برای سایرین نیز بازدارنده خواهد بود.
چنین قضاوتی به اقتضای ضرورت است، هرچند رویه عمومی دستگاه قضایی در حکومت آن حضرت، قضاوت براساس ظواهر و شواهد است.
این تحقیق با روش جمع آوری کتابخانه ای و تحلیل داده ها، ابتدا به گزارش روایی این مسئله و اثبات صحت و سقم روایات پرداخته و پس از تحلیل و بیان کارکردها، شبهات این مسئله را پاسخ خواهد داد.
مقدمه
قضاوت بین دو طرف دعوا بایستی براساس دلیل و مدرک و شاهد باشد، و حاکمان الهی نیز به همین وظیفه مأمور بودند. از رسول خدا صلى الله عليه وسلم نقل شده که من تنها با شاهدان و سوگندها شما قضاوت می‌کنم.
حضرت داوود نیز در برهه ای از زمان به خاطر درخواستی که از خدا داشت براساس واقع حکم کرد، اما مردم آن زمان این گونه قضاوت را تحمل نکرده لب به اعتراض گشودند و تنها پس از این که داوود دلیل واقعی احکام را از طرف خداوند بیان کرد آرام گرفتند.
براساس روایات امام زمان مانند داوود به واقع حکم خواهد کرد و دلیل و شاهد از طرفین دعوا طلب نمی‌نماید.
بحث قضاوت داوودی حضرت مهدی از جهاتی مورد بحث و مناقشه قرار گرفته: از جهت پشتوانه روایی، از جهت محتوایی و دلالی و از جهت وجود شبهات پیرامون این مسئله؛ به همین دلیل پژوهش خود را از بحث روایی آغاز می‌کنیم .
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
چرا در هنگام هجوم به بیت وحی حضرت زهرا(سلام الله علیها) به پشت در رفتند؟
ثبت دیدگاه