با امامان در ماه رمضان
شرح واره‌ای بر فرازهای امام شناسی دعای افتتاح
{اللّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنا صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَغَيْبَةَ وَلِيِّنا}
شکایت از فراق ولی خدا
در فرازهای پایانی دعای افتتاح، مؤمن از فقدان پیامبر و غیبت امام زمانش به درگاه الهی شکایت می کند. انسان ها برای رسیدن به قرب الهی به راهنمای الهی و واسطه فیض ربوبی نیازمند است. راهنمای الهی یا پیامبر می تواند باشد یا امام و در دوران ما یا شخص پیامبر خدا راهنمای امت را برعهده دارند و یا اوصیاء معصومشان از جمله امام عصر سلام الله علیهم اجمعین. در دوران غیبت، مؤمنان از زیارت و ملاقات و رؤیت امام عصر محروم هستند. از اینرو به درگاه الهی شکایت می کنند که چرا ما برای رسیدن به هدایت الهی چرا از هادیان الهی محروم هستند. شکایت از فقدان امام عصر از اینرو است که حال که پیامبر در میان ما نیست و از رؤیت امام عصر خود محرومیم چگونه در این دوران مسیر هدایت را طی کنیم.
جمله جالب این دعا، آغاز این جمله است. در ابتدای این جمله شکایت از خدا نیست بلکه شکایت به درگاه الهی است. از این تعبیر می توان فهمید که عامل غیبت امام عصر خداوند نیست. این خود مردم هستند که از امام معصومشان حمایت نکردند و امامان خود را تنها گذاشتند. خواجه نصیر طوسی نبود امام در دوران غیبت را به جهت کوتاهی های مردم دانسته که سبب محرومین مردم از وجود مبارک امام عصر گردیده است.[۱] دشمنان با تهدید جان حضرت مایه غیبت حضرت شدند.[۲] اگر کسی حکمت های غیبت حضرت را بررسی کند خواهد دید که سبب غیبت حضرت دشمنان ایشان هستند نه خداوند. از اینرو به درگاه خداوند غیبت حضرت ولی عصر را شکایت می کنیم تا آنکه خداوند با برطرف کردن موانع ظهور و قیام موفور السرور ایشان دشمنان حضرتش را نابود کرده و حکومت الهی ایشان را برپا کند.
[۱] . کشف المراد، ص۳۶۲٫
[۲] . کافی، ج۱، ص۳۴۰٫
ثبت دیدگاه