با امامان در ماه رمضان
شرح وارهای بر فرازهای امام شناسی دعای افتتاح
{اللّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِىَ إِلى كِتابِكَ، وَالْقائِمَ بِدِينِكَ}
تنها برپادارنده دین خدا
از این فراز دعای افتتاح، دعاهایی برای امام زمان عجّل الله فرجه مطرح شده است. بخش قابلتوجهی از دعای افتتاح، دعا برای وجود مبارک حضرت ولیعصر سلاماللهعلیه است. ابتدا از خداوند میخواهیم که او را دعوتکننده به کتاب خود قرار دهد. این دعا، تحققش در زمان ظهور امام زمان است؛ زمانی که حضرت قیام میکنند، حکومت تشکیل میدهند و قدرت را در اختیار دارند. یکی از ویژگیهای بارز حضرت هنگام ظهور، دعوت به قرآن است. قرآن منشور حکمرانی امام زمان است و حکومت ایشان طبق دستور قرآن اداره میشود. امیرالمؤمنین علیهالسلام در سخنی میفرمایند که امام زمان عجّل الله فرجه در زمان ظهور خود به قرآن دعوت میکند، آن هم در زمانی که مردم، رأی خود را بر قرآن ترجیح میدهند. [۱] بهطورکلی، قرآن محور سخنان، افعال و رفتار همه امامان بوده، اما ویژگی خاص حضرت ولیعصر سلاماللهعلیه در این است که ایشان حکومت قرآن را بر تمام دنیا استوار میسازند. بنابراین، یکی از ویژگیهای مهم امام زمان، دعوت به قرآن است.
در ادامه، از خداوند میخواهیم که حضرت ولیعصر را قائم به دین خود قرار دهد. مقصود این است که امام زمان عجّل الله فرجه دین خدا را برپا میدارند و آن را اجرا میکنند. این لقب برای همه امامان بیان شده است. در برخی دعاها، امامان با واژه «القائم بأمرک» [۲]، در این دعا با «القائم بدینک» و در برخی بهصورت جمع با تعبیر «القوامون بأمرک»[۳] توصیف شدهاند. مقصود از این تعابیر این است که دین خدا به حجتهای الهی وابسته است و تنها با امامان معصوم استوار میشود. اهلبیت علیهمالسلام اراده الهی و دین خدا را به شکلی که مورد رضایت حقتعالی است، برپا میدارند. این ویژگی از اختصاصات امامان است. افزون بر این، امامان دین خدا را از تحریف و کموزیاد شدن حفظ میکنند. [۴] آنچه از کلمات و روایات اهلبیت علیهمالسلام به ما رسیده، دینی صحیح و واقعی است. این مفهوم با عبارات دیگری نیز در دعاها و زیارات بیان شده است. در زیارات مختلفی برای امیرالمؤمنین علیهالسلام [۵] و امام رضا علیهالسلام [۶] ایشان ستون دین خدا نامیده شدهاند. بنابراین، در این دعا از خداوند میخواهیم که حضرت ولیعصر عجّل الله فرجه را با ظهورشان، قوام دین خود قرار دهد و دینش را با حضور ایشان استوار سازد.
[۱] .نهج البلاغة،خ۱۳۸٫
[۲] . کافی، ج۲، ص۵۴۸؛ عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۶۹؛
[۳] . من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۶۱۱٫
[۴] . کافی، ج۱، ص۱۷۸، ح۲و۳٫
[۵] . کافی، ج۲، ص۵۷۰٫
[۶] . کامل الزیارات، ص۳۱۲٫
ثبت دیدگاه