چکیده
بالاترین جایگاه نزد مسلمین، جایگاه والای حضرت خاتم‌الأنبیا صلی الله علیه و آله است که هیچ جای‌گزینی ندارد. با تکیه بر اسناد معتبر و قطعی بین فریقین،
که حاکی از حیات برزخی انبیاست، تفاوتی بین منزلت پیامبر اسلام، قبل و بعد از رحلت نبوده و تمام مسلمین،
حضور در مضجع نورانی ایشان را با حضور در محضر نورانی‌اش در زمان حیات مادی برابر دانسته و با شوق زایدالوصفی به زیارتش شتافته
و به دعا و راز و نیاز با خداوند متعال می‌‌پردازند.
با این حال، ابنتیمیه حرانی، در قرن هفتم، به طرح نظریاتی پرداخت که نه تنها باور عمومی مسلمین در زیارت و اظهار ادب در مزار نبوی و… را نادیده گرفته، بلکه غالباً بر آن‌ها ادعای اجماع هم کرد.
سؤال مهم این است که آیا ادعاهای ابنتیمیه مبنی بر اتفاق نظر بین دانشمندان در دیدگاه‌های مزبور صادق است؟
این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی به این موضوع پرداخته و با تکیه بر آثار اهل‌سنت، نادرستی غالب ادعاهای یادشده را اثبات می‌‌کند.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
گزارشی از کتاب ابن تیمیه لیس سلفیاً اثر منصور محمد محمد عویس
نقد روایتی مبنی بر غضب پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بر حضرت زهرا (سلام الله علیها)
ثبت دیدگاه