چکیده مقاله«جستاری در زندگی و آثار قاضی نورالله شوشتری»
قاضی نورالله شوشتری فقیه امامی، محدث، متکلم، عالم به فقه مذاهب اربعه در سال ۹۵۶ق در شوشتر متولد شد و پس از کسب علم ومعرفت در آن دیاربرای تکمیل دانش خود ابتدا به مشهد و سپس به هند مهاجرت نمود و با روشن شدن فضل و کمالاتش به اصرار اکبرشاه گورکانی بر مسند قضاوت نشست و سرانجام پس از سال ها مجاهدت در اثر سعایت نزدیکان جهانگیرشاه فرزند اکبرشاه در سال ۱۰۱۹ق به شهادت رسید.
وی نویسنده ای توانا، پرکار و شاعری خوش قریحه بود که هرچه درتوان داشت در راه گسترش مذهب تشیع به کار برد. دریک نگاه اجمالی به آثار مهم قاضی نورالله می توان نتیجه گرفت که او تلاش زیادی در اثبات حقانیت مذهب تشیع، تبلیغ آن وهمچنین رد اشکالات مخالفان داشت. هر چند قاضی نورالله همواره مذهب خود را در لوای تقیه از مخالفان مخفی می نمود لکن سرانجام حقیقت مذهبش هویدا گشت و به دستاویزی برای شهادتش بدل شد.
مقدمه
با نگاهی اجمالی به تاریخ تشیع در می یابیم که حراست و پاسداری از مکتب اهل بیت(ع) و همچنین ترویج و گسترش آن جز با تلاشهای طاقت فرسا و تحمل سختی های جانکاه میسر نبوده است. شیعیان که خود را محبّان و پیروان اهل بیت (ع) میدانند در این راه از بذل جان و مال و آبروی خود مضایقه نداشته اند. پرچمدار این مسولیت خطیر که همانا حفظ مذهب از طوفان حوادث، و گاه مایه ی امیدواری و گاه مایه ی عبرت است در دوران غیبت کبری بر عهده ی علمای شیعه بوده و هست. تاریخ شاهد علمایی از شیعه بوده که با وجود تنگناهای فراوان در راه اثبات و ترویج تشیع گامهای بلندی را برداشته اند و منشأ
خدمات فراوانی شدند یکی از این عالمان بزرگوار قاضی نورالله شوشتری است که با مهاجرت به هند توانست مایه تثبیت و تقویت تشیع در این منطقه شود و کتب مهمی نیز از خود به یادگار گذاشت که هنوز هم مورد توجه علما و پژوهش گران است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
بینش و روش تاریخ نگاری قاضی نورالله شوشتری در کتاب مجالس المؤمنین
ثبت دیدگاه