حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها)، چراغ هدایت و شفاعت یک امت

 به همین علت خداوند بنا ندارد تمام بندگان صالح و خوب را در میان مردم مشهور کند؛ همانطور که می‌بینیم پدران و مادران پیامبران اولوالعزم با وجود اینکه انسان‌های صالحی بودند که فرزندانشان به پیامبری مبعوث شدن اما از ایشان اطلاعاتی نداریم.

نام حضرت مریم ۲۶ مرتبه در قرآن آمده است؛ زیرا نبوت حضرت عیسی به ایشان گره خورده است اگر ایشان در میان مردم معرفی نمی‌شد نبوت حضرت عیسی مورد سوال قرار می‌گرفت لذا خداوند این بار را بر دوش این بانو بزرگوار قرار دادند.

 با وجود اینکه امام موسی کاظم(ع) صاحب ۱۸ دختر بودند فقط نام حضرت معصومه(س) پررنگ است.

به نقل از شیخ عباس قمی در میان امام زادگان فقط ۳ امامزاده، حضرت ابوالفضل عباس(ع)، حضرت علی اکبر(ع) و حضرت معصومه(س) دارای زیارت نامه خاص خود هستند.

همانطور که اشاره شد خداوند همه انسان‌های صالح را چهره نمی‌کند اما اگر نام و فضائل شخصی از لسان خداوند متعال و ائمه اطهار اشاره و تکرار شد، انسان زیرک را باید به تفکر و تأمل در این مسئله وادارد؛ در بین تمامی ۱۸دختر امام موسی کاظم(ع) و دیگر دختران ائمه اطهار، حضرت معصومه(س) از جایگاه والایی برخوردار است که برایشان زیارت نامه ویژه صادر شده است.

اگر خداوند صفات بندگان صالح و مقرب خود را آشکار می‌کند به علت این است که بار هدایت را بر دوش دارند تا مردم ایشان را بشناسند و الگو بگیرند،  حضرت فاطمه معصومه(س) شخصیتی است که پنج امام معصوم؛ امام باقر(ع)، امام صادق(ع)، امام موسی بن جعفر(ع)، امام رضا و امام جواد(ع) در مدح ایشان سخن گفته‌اند.

 امام صادق(ع) فرمودند: به زودی دختری از دختران من در شهر قم دفن می‌شود که تمام شیعیان من به شفاعت آن بانو داخل بهشت می‌شوند.

حضرت موسی کاظم(ع) بارها فرمودند: فداها ابوها یعنی پدرش فدایش باد، این نه از باب رابطه پدر و دختری بلکه از جایگاه و شأن والای ایشان است.

در زیارت نامه حضرت معصومه(س) از حضرت آدم تا پیامبر خاتم با ضمیر غایب بیان شده است اما پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع) را با ضمیر مخاطب بیان می‌کند، این امر بدین معناست که اهل بیت(ع) در حرم بانوی کرامت حضور دائم دارند و این ویژگی در بین امام‌زادگانی که زیارت نامه دارند فقط مختص ایشان است.

در این فراز از زیارت‌نامه بانوی کرامت؛ «السَّلامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ الله بَیْنَنا وَبَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّهِ»، : خداوند در زمان قیامت و در بهشت ممکن است میان مومنین و اهل بیت فاصله ایجاد کند لذا ما در زیارت‌نامه حضرت معصومه(س) از خداوند می‌خواهیم که ایشان را واسطه آشنایی ما و اهل بیت(ع) در بهشت قرار دهد.

در فرازی دیگری ما از خداوند می‌خواهیم «أَسْأَلُ الله أَنْ یُرِیَنا فِیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ»؛ که ایشان واسطه دیدن شادی اهل‌بیت(ع) برای ما شود.

خداوند حضرت معصومه(س) را پلی میان ما و اهل بیت(ع) قرار داده است، در فرازی دیگر آمده است؛ «أَتَقَرَّبُ إِلَی اللهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَراءَهِ مِنْ أَعْدائِکُمْ»، نمونه این فراز را ما در زیارت عاشورا داریم لذا محبت به کریمه اهل بیت قرب الی الله را برای ما رقم می‌زند.

در زیارت نامه حضرت آمده است: «یَا فاطِمَهُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّهِ» به این معنا که یا حضرت معصومه ما را در بهشت شفاعت کن، این فراز به این امر اشاره دارد که ما در بهشت هم نیاز به شفاعت ایشان برای زیارت اهل بیت(ع) داریم لذا خداوند برای حضرت جایگاه ویژه‌ای برای شفاعت قرار داده است.

« اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعادَهِ فَلَا تَسْلُبْ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ»؛ در این فراز از زیارت‌نامه بانوی کرامت از خداوند می‌خواهیم که به واسطه حضرت معصومه(س) عاقبت ما را ختم به خیر بگرداند و آنچه را که در آن هستیم (حضور در حرم فاطمه معصومه(س) و محبت و علاقه ما نسبت به ایشان را از ما نگیرد).

زیارت نامه حضرت معصومه(س) با ذکر تسبیحات خداوند آغاز می‌شود و در پایان با ذکر لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پایان می‌یابد که نشان از این است که با وجود اشاره به جایگاه و صفات والای حضرت، انسان‌های کج فهم نمی‌توانند ما را مشرک بخوانند و همه این‌ها به لطف خداوند است.

اگر حضرت فاطمه معصومه(س) بار هدایت امت و شفاعت برای رفتن به بهشت و در بهشت نبودند دلیلی وجود نداشت که خداوند ایشان را چهره کند؛ به همین جهت روایت داریم در آخر الزمان هر کس که می‌خواهد دین خود را حفظ کند به قم پناه ببرد، لذا اینجا پناه بردن به خاک قم مدنظر نیست بلکه وجود نازنین حضرت معصومه(س) پناهگاه شیعیان است.