چکیده مقاله«رفتارشناسی تحلیلی از رهبری اخلاق مدارانه امام علی علیه السلام در جنگ جمل مبتنی بر آموزه های نهج البلاغه»
شناخت رفتار اخلاق مدارانه زمامدار پیش از به دست گرفتن حکومت میتواند سیاستهای اخلاقی و میزان صداقت وی در عملکردهای بعدیاش راتبیین و برجسته تر بنمایاند. امام علی(ع)به عنوان زمام دار جامعه اسلامی میکوشد با تأکید بر تقدّم اخلاق بر دیگر حوزه ها نشان دهد آموزه های اخلاق مدارانه مورد تأکید درخلافت، با آموزه های اخلاق مدارانه در دوران پیشاز حکومت تفاوتی نداشته است.
جنگ جمل به عنوان نخستین جنگ تحمیلی به امام، گرچه پیامدهای ناگواری ایجاد کرد، اما رهبری اخلاقمدار میکوشد ابتدا با اصول اخلاقی مناسب، از بروز جنگ پیش گیرد و پس از جنگ نیز با رفتار واخلاق مناسب با دشمنان خویش، نشان دهد که انسانیت اخلاق مدار بر دیندار بی اخلاق ترجیح و برتری دارد.
مقاله پیشرو به تبیین تئوری نوین درحوزه تئوری های رهبری پرداخته است. این پژوهش با مداقه بر سیره ی امام علی(ع)به روش توصیفی تحلیلی درصدد تبیین آن است که گزاره های بناشده بر محور اخلاق ونیز کارکرد سلبی و ایجابی این رفتار میتواند جامعه تحت امر زمامدار را اخلاق محور سامان دهد، گفت وگو بر پایه گزاره های خاصِ اخلاقمدار، تن دادن به خواسته های اصلاحگرایانه بنابر بر اقتضائات موجود، استفاده از راهکارهای مناسب برای اسکات خصم به منظور ممانعت از تشنّج بیشتر جامعه، حفظ کرامت انسانی و پاسداشت حقوق افراد مخالف و شبه مخالف نه بر پایه خویشاوندی و سابقه حضور درعرصه های مختلف سیاسی، میتواند کشمکش به وجود آمده در جامعه را با رفتار اخلاق مدار زمامدار دفع کند.
پرسش‌های پژوهش
نوشته ی حاضر که اساس آن بر طبق منابع اهل سنت سامان یافته است، نخست سیر تاریخی اخلاق مداری امیرمؤمنان(ع) در کارزار جمل را بررسی کرده است و در پی آن ذیل تشریح گزاره های اخلاق مداری در این رویداد به دنبال ارائه مقولات اخلاق مدارانه ای است که زمامدار یک جامعه و یا حتی سازمان باید خود را بدان مسلح ساخته تا رویکرد فرادینی به هر انسانی را در جامعه تحت امر خود با انگیزش بیشتر بسط دهد.
ادعای این نوشتار آن است که همانند ،تربیت در کارگزاری نیز اخلاقمداری با انسانهای تحت مدیریت اصلی ترین اصل راهبرد و در واقع نقطه ابتدایی همه اقدامات حتی در جنگ با شورشیان و براندازان حکومت است در سیاست ورزی بسیار کسانی که پیش از قدرت پایبند به اخلاق هستند، اما مهم پایبندی پس از به دست گرفتن قدرت است. وارسی این مقوله در ایام خلافت امیرمؤمنان(ع) نیز ضروری به نظر میرسد که آیا کاربست این تقید در ایام کوتاه خلافت ایشان آن هم در شورش نیز جاری بوده است یا خیر.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
آیا امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان شرکت داشتند؟
ثبت دیدگاه