چکیده مقاله«روابط عاطفی حضرت زینب سلاماللهعلیها و امام حسین علیهالسلام با تاکید بر واقعه عاشورا»
یکی از مسائلی که کمتر به آن توجه شده روابط عاطفی معصومان (ع) با اعضای خانواده و بستگان درجه اول و روابط عاطفی متقابل آنان با معصوم (ع) است.
ازاین رو در این مقاله روابط عاطفی حضرت زینب (س)با امام حسین علیهما السلام در طول حیات حضرت زینب (س) بررسی شده اما تاکید مقاله بر واقعه عاشورا است.
در این جستار با توجه به رعایت سیر تاریخی از ولادت حضرت زینب (س) تا اتمام واقعه عاشورا و وقایع پس از آن، حوادث به ترتیب توالی پیرفت ها مورد توجه بوده و روابط عاطفی از لابه-لای گزارش های تاریخی و روایی استخراج شده است .
نتایج تحقیق نشان می دهد که این روابط عاطفی مبتنی برعقلانیت بوده و صرف احساس زنانه نبوده بلکه بروز عواطف در مواردی دارای جنبه های عقیدتی و سیاسی نیز بوده است.
۱. کودکی حضرت زینب و شکل گیری شخصیت عاطفی وی در کنار مادر
حضرت زینب با دختر نخست امام علی و فرزند سوم ایشان است که ولادتش را در ۵ جمادی الاول سال پنجم هجری نوشته اند.
از زمان خردسالی و کودکی ایشان آگاهی های اندکی داریم . او از همان کودکی ایثار و از خودگذشتگی را آموخته است.
نقل است که هنگام شکایت مردی از گرسنگی به پیامبر آن حضرت ابتدا آن مرد را نزد همسرانش میفرسند ولی آنان فقط آب داشتند.
نهایتاً علی ا داوطلب نگاه داشت آن مرد در آن شب می شود حضرت زهرا می فرماید:
ما عندنا الا القوت الصمي …..
پیش ما جز غذای این دختر کوچک نیست؛ ولی آن را به مهمانمان ایثار
می کنیم.
حضرت علی دختر را گرفته می خواباند و چراغ را خاموش می کند. صبح هنگام که به
نزد پیامبر می رود آیه «و يُؤثرون على انفسهم» در شان ایشان نازل می شود.
اگرچه در سبب نزول
این آیه موارد دیگری هم بیان شده و در منابع اهل سنت آمده است…
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
واکاوی سبک زندگی علمی حضرت زینب سلاماللهعلیها با رویکردی به قرآن و حدیث
نقش صبر حضرت زینب سلاماللهعلیها در پیدایش بزرگ ترین میراث معنوی جهان
ثبت دیدگاه