چکیده مقاله«سبک شناسی مواجهه اهل بیت علیهم‌السلام با امامزادگان منحرف با تاکید بر مواجهه امام حسن عسکری علیه‌السلام با جعفر کذّاب»
عصر حیات امام حسن عسکری(ع) همراه با ایجاد محدودیت و خفقان از جانب خلفای عباسی، همچنین ایجاد انحراف توسط مدعیان دروغین بوده که یکی از موارد آن، ادعای امامت جعفر بن علی فرزند امام هادی(ع) است.
با توجه به انتساب نَسَبی جعفر به ائمه و زمینه ایجاد انحراف در جامعه اسلامی و جریان شیعی، بایستی دانست که امام حسن عسکری(ع) چگونه به مواجهه با این انحراف پرداختند. لذا مسئله پژوهش حاضر آن است که سبک مواجهه امام حسن عسکری(ع) با انحراف جعفر کذّاب چگونه بوده است؟
کشف این سبک به عنوان راهبرد اهل بیت(ع) موجب شناخت روش های مواجهه با جریان انحراف و بیانگر کارآمدی دین در مواجهه با معضلات جامعه بوده است که در دو جنبه اجرایی گردیده است. در جنبه نخست مواجهه غیر مستقیم، به صورت آشکارسازی عناصر منحرف در بستر سازمان وکالت، کادرسازی برای شبهه ستیزی در مقابل جعفر، کاربست علم غیب جهت بازنمایی جایگاه امام، موضع گیری در مقابل انحراف حامیان، تعیین مادر در جایگاه وصایت و تصریح به امامت حضرت مهدی(عج) بوده است؛ در جنبه دوم مواجهه مستقیم، به صورت بازنمایی گمراهی اعتقادی و رفتاری جعفر بوده است. در نتیجه مشخص گردید که از طرفی انتساب خانوادگی در مسیر امامت اولویت نبوده و بستگان غیرشاخص تایید نشدند، همچنین امام حسن عسکری(ع) همانند عنصری فعال در راستای زدودن انحراف از جامعه با موضع گیری در برابر انحراف و منحرفین به هدایت گری جامعه پرداختند.
مقدمه
یکی از اقدامات محوری ائمه اطهار (ع) مقابله با انحراف و حراست از اندیشه های اسلامی است که با بعثت نبوی آغاز شده و ائمه اطهار (ع) طبق شرایط عصر خود در دوران امامت خویش آن را دنبال نمودند. علی رغم وجود دشمنان و مدعیان خلافت در اعصار مختلف برخی از این انحرافات درون شیعی و مربوط به ادعای دروغین افراد منتسب به دستگاه امامت بوده است که به دلیل پیوند نسبی جایگاه ائمه اطهار (ع) را نشانه گرفته و سعی در انحراف جامعه اسلامی داشتند. در عصر حیات امام سجاد(ع) ادعای امامت محمد بن حنفیه ، همچنین ادعای امامت عبدالله افطح فرزند امام صادق(ع) و در عصر حیات امام رضا(ع) قیام زیدالنار به دلیل انتساب نسبی به اهل بیت(ع) موجب انحراف در جامعه اسلامی گردید. در عصر حیات امام حسن عسکری(ع)، انحرافات فکری و عقیدتی موجب تخریب شخصیت ائمه اطهار و ترسیم جلوه‌های ناپسند از شیعه و انزوای مکتب اهل بیت علیهم‌السلام
شده بود که از مصادیق آن میتوان به واقفیها،صوفیه، ثنویه، مفوضه و فتنه سیاسی قیام صاحب الزنج اشاره نمود. علاوه بر این برخی از وابستگان نسبی ،امام در محدود کردن و آزار و اذیت ایشان نقش داشتند که از میان آنها، مشخصاً می توان به جعفر بن علی، معروف به «جعفر کذاب»، فرزند امام هادی(ع) و برادر امام حسن عسکری (ع) اشاره کرد. در این شرایط امام همانند عنصری فعال در راستای زدودن انحراف از جامعه با موضع گیری در برابر عوامل و افراد منحرف به هدایت گری پرداختند.
پرسش پژوهش حاضر آن است که سبک مواجهه امام حسن عسکری (ع) با انحراف جعفر چگونه بوده است؟ نوآوری این موضوع آن است که هر چند گزارشهای تاریخی به بیان رفتار ائمه اطهار(ع) با منحرفان پرداختند اما تاکنون پژوهشی که بر استخراج سبک سیار از آن پرداخته باشد انجام نشده است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
انحرافات فکری غیر شیعی عصر امام عسکری علیه السلام و نحوه مواجهه امام با آنها
ثبت دیدگاه