چکیده مقاله طرح اندیشه مهدویت از امام علی (علیه السلام) تا امام سجاد (علیه السلام):
این نوشتار تأملی است در چگونگی طرح آموزه‌های مهدویت از سوی ائمه از زمان امیرالمؤمنین تا عصر حضرت سجاد.
ارائه معارف مهدوی از سوی قرآن و اهل بیت تا با توجه به اهداف کلی دعوت دینی، نیازهای مخاطبان عصر صدور و همچنین نیازهای شیعه در اعصار متأخر شکل گرفته است.
بررسی محورهای مورد تاکید در این بیانات و تأمل در نسبت آنها با اهداف کلی و نیازهای هر عصر می‌تواند
از یک سو طرح کلانی را نشان دهد که در این شکل از تعلیم و تربیت تعقیب شده است و
از سوی دیگر تأثیر تربیتی و اخلاقی هر یک از آموزه‌های مهدوی را نمایان تر کند.
این پژوهش بر تحلیل محتوایی روایات صادره از چهار امام نخستین شیعه تکیه دارد و
می‌کوشد با توجه به شرایط عصر صدور آثار آموزه‌های مهدوی بر شیعیان را معلوم کند.
از این رو با تعیین محورهای مورد تأکید در سخنان هر یک از معصومین تا همراه با ارائه نمونه‌ای از آن و
تأمل در نسبت این سخنان با شرایط مخاطبان تلاش دارد به حکمت و جهت طرح هر یک از آموزه‌ها دست یابد.
پیش تر در مقاله ای از پیش فرض ها و روش‌های این تحقیق گفت وگو کرده‌ایم.
مقاله حاضر، روشنگر این سخن است که تعلیم آموزه‌های مهدوی در این برهه از تاریخ ائمه افزون بر ارائه معارف مهدوی و آخرالزمانی،
به نکاتی مهم در تربیت مخاطبان توجه دارد و نوعی زمینه سازی برای جلوگیری از آفات بحث مهدویت و
نیز انحرافات را متناسب با عصر ائمه نخستین دنبال می‌کند.
مقدمه
پس از رحلت رسول خدا صلی الله و علیه و آله طرح آموزه‌های مهدویت از سوی علی علیه السلام ادامه یافت.
پس از طرح مباحث عام در قرآن و آموزش‌های گسترده و همه جانبه رسول ، طرح این آموزه‌ها از سوی ائمه هدی نیز ادامه یافت.
طرح آموزه‌های مهدوی از سوی ائمه با اهداف تازه‌ای نیز همراه شد تا پاسخی به نیازهای فکری و روحی شیعه در عصر حضور ائمه و در عصر غیبت ایشان باشد.
این نوشتار، مروری بر روایات وارده در بحث مهدویت از عصر امام علی علیه السلام تا زمان حضرت سجاد علیه السلام است و تلاش می‌کند محورهای مورد توجه و تأکید در این آموزش‌ها مشخص شده و نسبت آن با نیازهای جامعه اسلامی معلوم گردد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه