چکیده مقاله«مرجعیت دینی اهل‌بیت علیهم السلام از منظر امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج‌البلاغه»
متکلمان و محدثان امامیه از آغاز غیبت تاکنون، امامت و امام را از زوایای مختلفی همچون ریاست عامه، علم الهی، خلافت و حجت الهی تبیین کرده‌اند. اضافه بر این می‌توان امامت را از زوایای دیگری همچون مرجعیت دینی بررسی کرد.
در این نوشتار، کتاب نهج البلاغه که با محوریت فصاحت و بلاغت تدوین گردیده است، بر پایه مرجعیت دینی و وابستگی دین و مردم به مرجع دین در کلام امیرالمومنین علیه السلام واکاوی شده است.
براساس روایات نهج البلاغه، بشر برای دستیابی به کمال در دنیا و آخرت به شخصی که از اراده الهی آگاه بوده و نیازهای مخلوقات را به خوبی بشناسد وابسته است.
از اینرو لازم است وی دارای صفات و جایگاه ویژه‌ای باشد. ضرورت مرجع دین، آثار و پیامدهای اعتقاد به مرجع دین، وجوه نیاز به مرجع دین، کسب معرفت، هدایت و رفع اختلاف از جمله نکات یافت شده در این پژوهش است.
لازمه مرجع دین داشتن علم، عصمت، ولایت، حجیت، خلافت، اطاعت و شهادت بوده و همچنین به وظایفی که در این تعامل بین مرجع دین و مردم وجود دارد، پرداخته شده است.
مقدمه
امامت برترین مقامی است که خداوند به برخی از خواص خویش اعطا کرده است.
از مقام امامت مقامی عالیتر خداوند قرار نداده است از این رو اهمیت جایگاه امامت سبب شده تا همواره نظریه پردازان امامیه نسبت به منصب امامت تحقیق کرده و به تبیین و تحلیل این جایگاه برآیند.
نتیجه این نظریه پردازی ها منجر به شکل گیری نگاه های متنوع به مسئله امامت بوده است.
محدثان بزرگی همچون مرحوم صفار در کتاب «بصائر الدرجات» از طریق عالم شیخ صدوق در کتاب «کمال الدین» از راه خلیفه اللهی و مرحوم کلینی در کتاب «کافی» از شیوه حجة الله برای تبیین امامت بهره جسته اند.
متکلمان امامت را ریاست عامه معنا کردند فلاسفه امام را رئیس مدینه فاضله و عرفا نیز انسان کامل معرفی می کنند علامه طباطبایی نیز معتقد است امامت ايصال الى المطلوب است.
مرجعیت دینی اهل بیت از آموزه های امامتی است که کم و بیش در لابلای کتب حدیثی و کلامی بدان اشارت هایی شده است؛ ولی پژوهش هایی به صورت عنوانی مستقل با بررسی زوایای آن صورت نگرفته است.
ادعا این است که اگر امامت را از دریچه مرجعیت دینی بنگریم، توصیف و اثبات امامت برای اهل بیت بسیار سهل تر و قابل فهمتر خواهد بود، از این رو کتاب نهج البلاغه به عنوان اینکه سخنان امیرالمؤمنین گردآوری گردیده و باور شیعه بر این است که خلیفه و امام بعد از رسول خدا امیرالمؤمنین است این اثر مورد واکاوی و بررسی قرار گرفته است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
اعتبارسنجی انگاره ستایش امام علی علیه السلام از خلیفه دوم بر پایه خطبه ۲۲۸ نهج‌البلاغه
ثبت دیدگاه