چکیده
عزاداری و گریه بر خامس آل عبا ، در روایت های فریقین مورد تأکید و توصیه قرار گرفته و پیشوایان دینی این امر را یکی از بهترین عبادت های الهی به شمار آورده اند.
یکی از مشهورترین احادیث سوگواری، روایت ریّان بن شبیب از امام رضا(ع) است
که بیان گر سخنان آن حضرت، پیرامون عظمت ماه محرم، حادثه عاشورا و فضل و ثوابِ گریه و عزاداری برای امام حسین(ع) است.
این جستار، ضمن بررسی سندی و دلایلی روایت یاد شده، نشان می دهد که این روایت از نظر سند
در حدّ صحیح و از لحاظ محتوایی فاقد اشکال دلالتی است.
نظریه صحیح در تحلیل روایات ثواب عزاداری، پذیرش این روایات به طور مطلق است و نظریه جعلی بودن این گونه روایات
به جهت استبعاد از ثواب بسیار آن و همچنین نظریه برخی مبنی بر تخصیص این روایت، به موردی که شرایط سخت باشد، قابل دفاع نیست.
مقدمه
از روایات بسیاری که از ائمه اطهار نقل شده آشکار میگردد، گریستن، گریاندن و خود را به گریه واداشتن
در سوگ اهل بیت پاداش هایی عظیم دارد و مایه ی دستیابی به رحمت الهی سعادتمندی و دخول در بهشت جاویدان میشود.
یکی از مهم ترین این احادیث، روایت ریان بن شبیب از امام رضا(ع) است که بیانگر سخنان حضرت ،
پیرامون عظمت ماه محرم، حادثه عاشورا و فضل و ثواب گریه و عزاداری برای امام حسین(ع) است.
در این نوشتار بیان میداریم ضرورتی برای کشف وثاقت این روایت وجود ندارد، زیرا مفاد احادیث من بلغ در روایات عزاداری نیز قابل صدق است و
از طرف دیگر روایات سوگواری در حد تواتر اجمالی ذکر شده به گونه ای که مجال هیچگونه انکاری در سندیت آن ها پیدا نمیشود.
در نهایت به بیان وثاقت رجال این حدیث پرداخته و با ارائه و نقد دیدگاه های مختلف پیرامون محتوای این حدیث نظریه ی صحیح را بیان نموده ایم.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
چرا حضرت زهرا سلام الله علیها با گریه های خود برای مردم مزاحمت ایجاد كرد؟
ثبت دیدگاه