مسجد سهله اشاره: مسجد سهله، در اطراف كوفه، در دو كيلومترى شمال غربى مسجد اعظم كوفه، كهن ترين مكان منتسب به حضرت بقيةاللّه عليه السلام است. در احاديث مأثور از امامان نور، مسجد سهله، به عنوان اقامت گاه شخصى حضرت ولى عصر عليه السّلام در عصر ظهور معرّفى شده است. در اين نوشتار، به استناد […]
مسجد اعظم كوفه يكى از كهن ترين اماكن زيارتى منتسب به حضرت بقية اللَّه عليه السلام مى باشد. مركز قضاوت، محل نصب منبر، محل تاسيس كلاس هاى آموزش قرآن ومحل اقامه ى نماز جمعه وجماعت آن حضرت در عهد ظهور مى باشد. مسجد كوفه در اصل بسيار گسترده بود. مهدى موعود عليه السلام به هنگام ظهور آن را منهوم كرده، به پايه هاى نخستين برمى گرداند وسه مسجد ديگر در كنار آن بنياد مى نهد.
پیدایی اندیشه های گوناگون کلامی، همراه با تحرکات فرقه ها و نحله های انحرافای در نیمه اول سده دوم هجری که دوره تکوین مذاهب اسلامی شمرده می شود، موجب شد تا پیشوای شیعیان امام جعفرصادق (ع) ، به شیوه های مختلفی به مقابله و پاسخگویی با آنان برخیزد.
در میان شیعیان نیز وجود شاگردان ممتاز و برجسته امام صادق(ع) و خاندان های علمی شیعه که همگی از شاگردان ائمه(علیهم السلام) بودند، این شهر را به پایگاهی برای تشیع تبدیل کرده بود. به طور کلی در کوفه در عصر امام صادق(ع) در برخورد با حدیث جریان عقل گرا، جریان نقل گرا وجود داشت. هریک از این جریان ها دارای ویژگی ها و مشخصات خود بودند و افراد شاخصی در آن حضور داشته اند.
این پژوهش در پی آن است که با ترسیم شرایط سیاسی واجتماعی حیات ایشان، به عنوان عوامل مهم و اثرگذار در مضمون احادیث و چگونگی نشر آنها، شیوه های نقل و نشر حدیث و نقش اصحاب و شاگردان آن حضرت در حفظ و نقل حدیث را وا نماید و مدارس حدیثی را که در زمان ایشان رونق گرفت، معرّفی کند و آثاری را که به این حضرت نسبت داده اند، بررسی نماید.
امامزادگان به دلیل انتساب به نبی مکرم اسلام و پرهیزگار و با تقوا بودن توانسته اند قطب معنوی و فرهنگی در بین مردم قرار بگیرند و این اختصاصی به شیعه ندارد و این احترام به بزرگان در بین اهل سنت نیز وجود دارد.
تاریخ ولادت و شهادت امام جواد(ع) از جمله موضوعاتی است که گزارشهای تاریخی چندگانهای از آن، در منابع تاریخی آمده است. رسیدن به نتیجهای روشن در این گونه موارد، علاوه بر افزودن آگاهیهای قابل اعتماد درباره معصومان(ع)، به شناخت بهتر زمان صدور برخی روایات و رویدادها مدد میرساند.
شاید بیشترین نقدها و شبهه افکنی های خاورشناسان درباره امامان شیعه: متوجه امام حسن مجتبی(ع) باشد. رویدادهای پر تنش دوران کوتاه خلافت امام(ع) که به صلح با معاویه انجامید و نیز حوادث پس از صلح، زمینه ساز بروز پرسش هایی فراوان در بین خاورشناسان شده است.
عصر امام هادی(ع)، از دوره های مهمّ گسترش و تثبیت تشیع است. مقاله حاضر، با بهره گیری از روش مطالعات اسنادی و تحلیلی در منابع تاریخی، روایی و کلامی، کوشیده است به کشف و وصف چگونگی وضعیت شیعیان در آن دوره بپردازد.
خطر قول به تجسّم، و قول به تعطيل، و قول به جبر، و قول به تعدّد قدماء، و قول به وحدت وجود و اقوال و گفتههاي باطل ديگر همه در پيش است که فقط با تمسّک به قرآن و عترت (ثقلين) ميتوان از اين خطرات نجات يافت.