در این نوشتار، با روش تحلیلی می کوشیم مجموعه مضامین بیان شده در خصوص این مقوله را به صورت کیفی و توصیفی، تحلیل و درنهایت، الگوی جامع تجلیل از پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع) را استخراج کنیم.
این پژوهش در نظر دارد به منظور کسب آگاهی از ویژگی ها و صفات و شئون و مناصب امام معصوم در جامعه، به تحلیل بخشی از کلام نورانی آن ذوات مقدسه پرداخته و از زبان یک امام معصوم ، آنچه به عنوان صفات، ویژگی ها و وظایف اهل بیت بالا بیان شده است را کشف و تبیین نماید.
مقاله پیش رو با روش استقرا و خوانش دوباره داده های تاریخی منابع کهن ، چهار گزارش سکونت مسلم در منزل مختار، منزل هانی بن عروه، منزل شریک بن اعور و منزل مسلم بن عوسجه را شناسایی کرده است و سپس بر اساس ارزیابی میزان هم راستایی آنها با دیگر اطلاعات تاریخی و سازگاری با فضای کالبدی شهر کوفه به اعتبارسنجی آنها پرداخته است.
این پژوهش با استناد به منابع دسته اول تاریخی و با استفاده از موقعیت های جغرافیایی و ارائه احتمال های عقلی برخاسته از گزارش های موجود، نشان داده است که هرکدام از این بزرگان بنا به دلایلی امکان همراهی با مسلم به عقیل را نداشته اند.
این کتاب در چهار فصل تنظیم شده که در فصل اول به تبیین اندیشه های امامتی جریان سلفی گری ایرانی و قرآن بسندگان پرداخته شده است.
این پژوهش بر تحلیل محتوایی روایات صادره از امام باقر تکیه دارد و میکوشد با توجه به شرایط عصر صدور آثار آموزههای مهدوی بر شیعیان معلوم نماید.
با مطالعه و شناخت نسبت به قرآن بسندگان به روشنی دیده میشود که آنان امامان و حجتهای الهی را از مقام و جایگاه بلند مرتبهای که دارند پایین آورده و در بسیاری از موارد سبب تضییع این مقام میگردند.
سلفیگری ایرانی یا قرآنیون در نیمه دوم قرن سیزدهم در برابر دوره رنسانس و پیشرفتهای غرب، با شعار بازگشت به قرآن ظهور کرد. این گروه با شعارهای جذاب و عوام فریب از جمله مبارزه با خرافات و ستیز با اخبار مجعول با رویکرد آشنایی با قرآن کریم،مردم را ترغیب به بهرگیری از قرآن و بی نیازیِ قرآن از روایات نمود.
نگاشته ی حاضر با رویکردی تحلیلی- انتقادی می کوشد تا سند و طرق روایت مذکور را با توجه به منابع فریقین و با تکیه بر منابع اهل سنت در سنجهی نقد قرار دهد.
مقاله حاضر، بتریه را به عنوان بخشی از جریان حدیثی کوفه، یک گروه پیش زیدی می داند که نقش فعال و تأثیرگذاری در مناسبات فکری و فرهنگی داشتند و با این پیش فرض می کوشد به بررسی تعامل امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام با آنان بپردازد.