بارگاه با عظمت کریمه اهل بیت، حضرت معصومه سلاماللهعلیها واقع در شهر قم است که سالانه زائران زیادی به زیارت آن حضرت شرفیاب شده و در مقابل حریم با عظمت این بانوی جلیلالقدر سر تعظیم فرود میآورند.
بنا بر روایت مشهور متأخران، دیدگاه اغلب اندیشمندان امامیه در باب اوصاف ذاتی خداوند، قول به «عینیت صفات با ذات» یا «اتحاد وجودی و اختلاف مفهومی» است.
ابن بطریق عالمی فاضل، محدّثی صدیق، فقیهی وارسته و متکلمی توانا، ادیبی متبحر در نثر و نظم و محدّثی ثقه و مورد اعتماد علما بود؛ چنان چه یکی از اوصاف او صدوق است.
بر اساس پژوهش حاضر روشن شد، حافظ ابن بِطرِیق حلّی با تدوین کتاب المُستَدرَکُ المُختار فِی مَناقِبِ وَصِیّ المُختار، نخستین حدیث پژوه امامیّه است که به سبک مستدرک نویسی روی آورد.
امام صادق (علیهالسلام) باتوجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی بهوجود آورد و در رشتههای مختلف علمی و نقلی شاگردان بزرگی تربیت کرد.
با توجه به فرا رسیدن ایام شهادت امام صادق علیه السلام و همچنین با توجه به آنکه بیشترین آموزههای دینی نزد شیعه کلمات گوهر باری است که از حضرتشان به ما رسیده است، بهتر است دانسته شود امام ششم که مذهب شیعه را همراه با نام ایشان معرفی می کنند نسبت به اعتبار و حفظ روایات از تحریف و خطا چگونه عمل نموده است.
صدوق که بیشتر به عنوان یک مُحدِّث شناسانده می شود، در دفاع از آموزه امامت و ولایت علی (علیه السلام) به عنوان یک اندیشه-ورز و متکلِّم امامی حضور یافته و با استفاده از روش تحلیلی در تفسیر دو حدیث «ولایت و منزلت» در کتاب معانی الاخبار می کوشد تا مضمون اصلی این دو حدیث را که همان ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است، اثبات نماید.
پژوهش فرارو با روش توصیفی تحلیلی و مطالعه ی متون تاریخی و رجالی متقدم درصدد پاسخ به این پرسش است که بانوان شیعه در دوران پیشوای ششم (علیه السلام) چه تأثیری داشته و چه اقداماتی در جهت بسط جریان تشیع انجام داده اند؟
نوشتار حاضر به دنبال بازخوانی چگونگی تقابل ائمه با جریان های گوناگون و متنوع غالیان (از ابتدا تا دوره امام صادق(ع)) می باشد.
ابوطالب علیه السلام از شخصیت های بی بدیل تاریخ اسلام است که در تحقّق دعوت اسلام و گسترش آرمان های بلند آن یاریگر رسول خدا نقش آفرین بود.