درست است که حدیث غدیر در میان شیعه و سنی ثابت شده است و میان فریقین متواتر؛ اما بحث اصلی بر روی دلالت حدیث غدیر است. چه آنکه شیعیان این حدیث را بر امامت و وصایت امیرمؤمنان معنا می کنند و اهل سنت، آن را صرف دوستی با حضرت تعبیر می کنند؛ هرچند به آن هم ملتزم نشده و دشمنان علی علیهالسلام را از اصحاب پیغمبر می خوانند! حال سؤال اینجاست که آیا از علمای اهل سنت هم کسی وجود دارد که قائل به این معنا باشد؟
ابنتيميه يکي از رهبران مهم فکري جريان سلفيت بهشمار میآيد که کتاب منهاج السنة خود را در ردّ کتاب منهاج الکرامه علامه حلي (رحمه الله) نگاشته و سعی کرده در این کتاب به هر روشی تمسک کند تا کلام علامه(رحمه الله) را ردّ و کتاب وی را از درجه اعتبار ساقط کند؛ درحالیکه نقد علمی و مناظره نیکو، از شیوههایی است که در اسلام و قرآن به آن تأکید شده است.
مقتل نگاری معاصر شیعه را می توان در سه رویکرد ترجمه یا بازآفرینی مقاتل پیشین، جمع آوری گزارشی منابع مختلف و بررسی نقادانه مقاتل پیشین، و آفرینش مقاتل جامع تقسیم بندی کرد. هرچند کاربرد هرکدام از این عرصه ها و مشتریان آن متفاوت است، اما این امر از حرکت رو به جلو و تکاملی سیر مقتل نویسی شیعه حکایت دارد که با نگاه علمی به دنبال بررسی حوادث روز عاشوراست.
آیه ولایت به اعتقاد شیعه و بسیاری از دانشمندان اهل سنت در باره حضرت علی (ع)، هنگامی که در حال رکوع انگشتر خویش را به سائل بخشیدند، نازل شده و نزد شیعیان از آیات مهم اثباتکنندة امامت و حاکمیت حضرت علی (ع) به شمار میرود. استدلال شیعه به این آیه بر اثبات امامت و حاکمیت حضرت علی (ع) با اشکالات متعددی از جانب دانشمندان اهل سنت مواجه شده که هریک از آنها در کتابهای تفسیری و کلامی تشیع به تفصیل مطرح و جوابهایی کامل به آنها داده شده است.
پشتوانه اعتقاد شیعیان به امامت، احادیث متواتری است که در کتابهای معتبر حدیثی شیعه جای گرفته است. برخی با استناد به مخالفت عدهای از نزدیکان امامان _ علیهم السلام _ نتیجه گرفتهاند که احادیث امامت، سالها پس از حضور پیامبر _ صلی الله علیه و آله _ و امامان _ علیهم السلام _ ، توسط محدثان شیعی ساخته شده است.
نوشتار حاضر با این فرض که امام(ع) با وجود داشتن کتاب و نقل روایات سیره، در شمار سیره نگاران قرار نمی گیرند و تحریف زدایی از سیره، به معنای اصطلاحی سیره نگاری نیست و نیز بر اساس توصیف و تحلیل، نقش آن حضرت را در برابر تحریف تاریخ، در قلمرو زمانی عصر نبوی و بر پایه اخبار بر جامانده از آن حضرت رصد می کند؛
یکی از دلایل متقن و مستند بر امامت و خلافت حضرت امیرالمومنین علیه السلام آیه شریفه مباهله است. در این آیه خدای تعالی به پیامبرش دستور می دهد که مجادله کنندگان با حق را به مباهله فرا خواند تا هردو گروه به همراه فرزندان، زنان و کسانی که به منزله نفس و جان ایشانند در این امر شرکت کنند.
چکیده میثم تمار در تاریخ پرشکوه و پرحماسه و خونبار تشیع بیتردید از چهرههای موثّر و برجسته است. او نماد صلابت، غیرت، مردانگی، مقاومت، شکیبایی، بردباری، اخلاص و فناشدن در عشق و محبت به مقتدای خویش امیرمؤمنان علی(ع) و خاندان معصوم نبوی(ص) است. میثم تمار بود که تا آخرین لحظه لحظه زندگی خود، حتی هنگامی […]
موضوع بايستگيهاي امامت را ميتوان يكي از مهمترين بحثهاي امامت دانست؛ كه پيوسته توجه متكلمهاي اسلامي را به خود جلب كرده است و به پژوهش دربارهآن پرداختهاند. اين بحث در كتابهاي كلامي، تحت عناويني چون: صفات امام يا شرايط امامت مطرح شده است. آنان فهرستهاي مختلفي از صفات و ويژگيهاي امام را ارائه كردهاند.
مفسران فریقین، درباره معنای امامت، در آیه امامت حضرت ابراهیم (بقره/ 124) اختلاف نظر جدی دارند. این اختلاف ها با مباحث کلامی آمیخته شده و دامنه موضوع را فراختر کرده و به همین دلیل، اصطلاح شناسی امام در قرآن را دشوار ساخته است.