گریه های پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در فراق پسرشان ابراهیم پیامبر در فراق فرزندشان ابراهیم فرمودند: «ای ابراهیم، کاری از ما برای تو ساخته نیست، تقدیر الهی برگشت پذیر نیست، چشم پدرت در مرگ تو گریان و دلش محزون و غمگین است، ولی هرگز سخنی که مایه خشم خداست، بر زبان جاری نمیسازد، اگر وعده صادق و حتمی خدا نبود که ما نیز به دنبال تو خواهیم آمد، در فراقت بیش از این گریه میکردم و محزون میشدم.»
طبق ادله روایی و تاریخی فراوانی كه در آثار فریقین وجود دارد مشخص می شود كه ائمه اهل البیت (علیهم السلام) و سلف امت، هنگام عزای اولیاء الهی، مشكی بر تن می كردند و پوشیدن لباس مشكی، امری مخصوص به بنی العباس نبوده است. بنابراین ادعای تقلید شیعیان از بنی العباس در سیاه پوشیدن هنگام عزا، بی اساس و غیر علمی است.
طبق روایات شیعه روشن شد که بار سفر بستن برای زیارت امام حسین علیه السلام، مورد تاکید ائمه معصومین علیه السلام بوده است. در این خصوص هر کس که از رفتن به این سفر زیارتی کوتاهی می کرد، نکوهش می کردند.
از جمله شخصیت های اسلامی که در تاریخ مورد ظلم قرار گرفت، حضرت ابوطالب پدر بزرگوار امام علی (ع) است، این ظلم ها فقط به این دلیل است که وی پدر علی (ع) است. علی که دشمن درجه یک خط انحراف در میان مسلمانان مانند منافقین و.... بود.
بر اساس گزارشهای متواتر تاریخی و روایی، امام کاظم(ع) در طول حیاتشان بارها از سوی حکومت عباسی به زندان افتادند که میتوان گفت که هیچ امامی مانند ایشان تا این حد طعم زندان را نچشیده بود.
حضرت حمزه، عموی پیامبر صلی الله علیه و آله ، از شخصیت های بزرگ در تاریخ اسلام است، که در دفاع از اسلام تا پای جان ایستاد و آنگاه که توحید در مقابل شرک و خداپرستی در برابر بت پرستی قرار گرفت و رسول اللّه نیاز به یاران صدیق و حامیان مخلص داشت، به یاری آن حضرت شتافت.
گروه حدیث پژوهی پژوهشکده مؤسسه معارف اهل بیت نشست علمی ارزیابی تاثیر مطالعات جغرافیایی حدیث بر اعتبارسنجی احادیث برگزار میکند.
این تحقیق به بررسی انتقادی مبانی نظریه مشروعیت در اندیشه سیاسی ابن تیمیه پرداخته است، تا با برجسته سازی نقاط ضعف آن بر اساس عقل، کتاب و سنت، به نادرستی دیدگاه وی رهنمون گردد. متأثر بودن برخی از نظامهای مدعی حکومت اسلامی در منطقه، از تفکر سلفی گری ابن تیمیه در حوزه مشروعیت سیاسی، اهمیت این تحقیق را دو چندان میسازد.
بیشتر اهل سنت، تمام صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را عادل میدانند؛ از این روی، در نگاه آنها، هر روایتی که به یکی از صحابه ختم شود، به شرطی که سند آن، متصل باشد و وثاقت راویانش احراز شود، از نوع صحیح دانسته میشود و باید از هر گونه نقد و ارزیابی متن آن خودداری کرد؛ بنابراین، عدالت صحابه از مبانی رجالی اهل سنت است.
نامه های رهبران، زمینه مناسبی برای تحلیل گفتمان انتقادی است. از جمله این مکاتبات ارزشمند، نامه شماره 28 نهج البلاغه به معاویه است که در میان نامه های علی(علیه السلام) جایگاه ویژهای دارد. این نامه در اصل گفتمان مشروعیت حضرت است. حال پرسش اصلی این مقاله این است که رابطه لایههای مختلف زبانی با این گفتمان چگونه است؟