دیدار نماینده آیت الله العظمی سیستانی با مدیران و اساتید بنیاد بین المللی امامت مطالعه تحلیلی سبک مناظرات امام صادق (علیه السلام) در اثبات امامت بازخوانی مواضع سیاسی و شیوه مبارزاتی امام صادق(علیه السلام) در برابر بنی امیه در حفظ و حراست فرهنگ شیعی نقد و پاسخ به اعتقادات وهابیون معاصر در مساله تبرک به مقدسات از منظر متکلمان مذاهب اسلامی تعاملات اجتماعی مطلوب در آموزه های امام رضا(ع) با تأکید بر نامه حضرت به عبد العظیم حسنی(ع) برگزاری دورههای مرکز تخصصی امام شناسی جلسه هماندیشی معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزشوپرورش با مسئولان دفتر تبلیغات اسلامی و مؤسسات همکار تحلیلی از یادکرد حضرت حمزه (ع) در سنت پیامبر اکرم و اهل بیت (ع) و کارکردهای آن در عصر معصومان واکاوی چرایی همتایی حمزه بن عبد المطلب (س) و جعفر بن ابی طالب (س) در کلام اهل بیت (ع)
الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ ﴿انعام:۸۲﴾
علمای وهابیت نذر برای غیرالله را از مصادیق شرک معرفی می کنند از همین رو حکم به مشرک بودن بسیاری از مسلمانان کرده اند. عمده دلیل آنان بر چنین مدعایی، این است که نذر عبادت بوده و لذا کسانی که برای غیرالله نذر می کنند، عبادت من دون الله انجام داده اند پس مشرک محسوب می شوند.
ظاهرا معیار شرک نزد وهابیت طلب حاجت از غیر الله است. در حالی که اگر طلب حاجت از غیر الله موجب شرک شود، نباید فرقی بین درخواست از فرد زنده یا مرده، غائب و حاضر و مقدور و غیر مقدور باشد. چرا که در هر کدام از این صورتها معیار شرک وجود دارد. پس معیار شرک چیست؟
وهابیت مدعی شده اند که مشرکان در ربوبیت، موحد بوده و تنها مشکل آنان، شرک در الوهیت می باشد. چنانکه محمد بن عبدالوهاب می نویسد:توحیدربوبی، مورد اقرار کافر و مسلمان است. ولی توحید الوهی، همان چیزی است که کافر را از مسلمان، متمایز می کند (یعنی توحید الوهی را فقط مسلمانان باور دارند). بدیگر سخن کفار نیز معتقد بودند خدای متعال، خالق، رازق و مدبر امور است.
برخی معتقدند: علم غیب منحصراً از آن خداوند است و او نیز گوشه ای از این علم را از طریق وحی به برخی از انبیای خود داده و غیر از انبیاء احدی از علم غیب برخوردار نیست، لذا نسبت دادن آن به غیر خدا از آنجا که موجب تساوی خداوند و غیر اوست، شرک محسوب میشود
نويسنده : ابوذر فروتنی (پژوهشگر مؤسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت) پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه ابنتیمیه در موضوع سوگند به غیرالله می پردازد. ابنتیمیه از نظر فقهی برخلاف عموم فقها، سوگند به غیرالله را حرام می داند؛ اما اختلاف اساسی ابنتیمیه با سایر علمای اسلام در نگاه اعتقادی او به موضوع است. وی با استناد […]
بارگاه رضوی از سده سوم هجری قمری تاکنون، کانون توجه امت اسلامی اعم از شیعه و سنی بوده است، به ویژه علمای اهل سنت و پیروان آنان، پیوسته جهت عرض ارادت و طلب حاجت و شفای امراض به زیارت آن حضرت شتافته و به آن پیشوا توسل میجستند.
پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با هدف تبیین اختلاف اهل سنت و وهابیان در مسئله توسل و دفاع از اصالت دینی و قرآنی آن با استفاده از آراء و مستندات اندیشمندان اهل سنت به نگارش در آمده است . وهابیان که خود را منتسب به اهل سنت می دانند به پیروی از ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب انواعی از توسل مانند توسل به اموات اولیا وصالحان و توسل به ذوات گرانقدر را انکار نموده و دیگر مسلمانان را متهم به شرک میکنند.
آیا با ویژگی هایی که برای مشرکان بیان شده است، می توان گفت مسلمانانی که هیچ یک از آن ویژگی ها در آنان وجود ندارد، از مشرکان بدترند؟ گویا محمد بن عبدالوهاب به آیات قرآن توجه نکرده است و تنها با دیدن یک یا دو آیه که در گفتارش به آن استناد کرده، به داوری پرداخته است. این در حالی است که باید تمام آیات مربوط به مشرکان را دید؛ زیرا آیات قرآن، یکدیگر را تفسیر می کند. «القرآن یفسرّ بعضه بعضاً»
سقاف در خاتمه میگوید: «انکار استغاثه از قرن هشتم به بعد مطرح شد و قبل از آن پذیرفته شده بود. او برای این مدعا جملاتی را از کتب قبل از قرن هشتم ذکر میکند و از سلفیها میخواهد کنار قبر أبیعبیده بروند و استغاثه کنند تا خداوند آنان را هدایت کند و از میل به دراهمی که باعث رویگردانی آنان از حق شده، رهایی بخشد