چکیده مقاله«بررسی تطبیقی شخصیت معاویه در تاریخ و ویژگی‌های منافقان در قرآن کریم»
هدف اساسی جستار حاضر، بررسی تطبیقی شخصیت معاویه (پسر ابوسفیان) براساس داده های تاریخی و ویژگی های منافقان در قرآن کریم است.
نگارندگان در این پژوهش کوشیده اند با مطالعه و بررسی گزارشات تاریخی، تصویر جامعی از ابعاد شخصیتی (شناختی، اعتقادی، گرایشی، اخلاقی و رفتاری) معاویه به دست دهند. این تحقیق به شیوه تحلیل محتوای کیفی متعارف به دسته بندی و بررسی گزاره های تاریخی مربوطه پرداخته است.
نتیجه آنکه؛ معاویه، در بُعد شناختی، گرفتار جهالت، سفاهت و گمراهی است؛ و در بُعد اعتقادی، منکر اسلام بوده، در ساحت گرایشی نیز تمایل به دشمنان خدا (مشرکان و کفار) داشته و پشتیبانی از آنها، همت اساسی او بوده است.
اخلاق و رفتار فاسد او هم حکایت گر مزرعه ای آفت زده و پُر از علف های هرز و مسموم کننده است که نتیجه اش مقابله با مظاهر دین اسلام و مذهب علوی است.
از این جهت شرح حال ایشان مطابقت اساسی با تیپ شخصیتی منافقان در آیینه قرآن کریم دارد. شناخت شخصیت این گونه از منافقان و مخالفان حکومت اسلامی می تواند راهنما و راه گشای حاکمان و مسئولان نظام اسلامی در مواجه با حوادث مشابه باشد.
مقدمه
مطالعات و بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد پس از قتل عثمان و آغاز بیعت مردم با امیرمؤمنان علی علیه السلام شماری از بزرگان اهل قریش یا با آن با حضرت بیعت نکردند و یا اگر بنا به انگیزه‌های سیاسی مجبور شدند با او بیعت کنند در باطن ، دشمنی و بغض او را در دل می‌پروراندند و از
همکاری با حکومت علوی سر باز زده و پیوسته مترصد ضربه زدن به او و
براندازی حکومتش بوده‌اند به این دلیل سرچشمه و سرنخ بسیاری از
توطئه‌ها، فتنه‌ها، آتش افروزی‌ها علیه حکومت علوی افراد و گروه‌ها احزابی از اعراب و قریشیان مقیم مکه و مدینه است.
حسادت ورزی و برتری جویی نسبت به خاندان پیامبر اکرم و کینه توزی و انتقام جویی
اعراب و قریش، هواپرستی و خودخواهی ریاست طلبی، عدم تحمل عدل
علوی و مواردی دیگر از جمله انگیزه‌های آنها در مخالفت با حکومت
علوی بوده است.
در این میان می‌توان از افرادی همچون معاویه، اشعث بن قیس
کندی، مغیره، طلحه، زبیر، سعد بن ابی وقاص، عبد الله بن عمر،محمد بن مسلم،مروان بن حکم به عنوان معاندان و مخالفان در مقابل حکومت علی علیه السلام نام برد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه