چکیده
حبیب بن مظاهر در شمار اصحاب پیامبر اکرم(ص)، امام علی، امام حسن و امام حسین(ع) بود.
بعد از به حکومت رسیدن یزید (حک. ۶۰-۶۴)، حبیب به همراه دیگر رهبران شیعی کوفه از امام حسین(ع) دعوت کردند تا به کوفه بیاید.
وی جزو اولین افرادی بود که با مسلم بن عقیل بیعت کرد و دیگران را نیز به بیعت با مسلم فراخواند.
وقتی امام(ع) به کربلا رسید، حبیب به سبب اقدامات ابن زیاد، حاکم کوفه، مخفی شد و شبانه خود را از کوفه به کربلا رساند.
حبیب بن مظاهر در دهم محرم سال ۶۱ هجری در واقعه عاشورا به شهادت رسید.
مقدمه
یکی از زیباییهای حادثه عاشورا وجود یاران و اصحاب وفادار امام حسین است که ایشان را در رسیدن به اهداف نهضت حسینی و پیام رسانی رسالت عاشورا بـه جهانیان یاری نمودند امام در توصیف یاران خویش فرمودند:
«همانا من یارانی را بهتر
از شما و خاندانی را بهتر و نیکوتر از خاندانم نمیشناسم خداوند از ناحیه من به همه شما پاداش نیک عنایت فرماید»
(ر.ک. ابو مخنف کوفی، ۱۴۱۷: ۲۲ /۹۱؛ مفید، ۱۴۱۳: ۲/ ۹۱؛ طبرسی، ۱:۱۴۱۷ /۴۵۵)
حـيب بن مظاهر از جمله یاران تأثیرگذار در حادثه کربلا و از تربیت یافتگان مکتب امام علی بود که امام حسین را در عاشورا یاری رساند.
این نوشتار درصدد پاسخگویی به سؤالات زیر است:
آیا حبیب جزو اصحاب پیامبر بوده است؟
چرا حضرت مسلم تنها ماند؟
حبیب بن مظاهر چگونه خود را به کربلا رساند؟
حبیب بن مظاهر چه ویژگی ها و خصوصیاتی دارد؟
این جستار به روش کتابخانه ای به بررسی ویژگیهای شخصیتی حبیب بن مظاهر می پردازد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
مطالعه بینامتنی شخصیت حبیب بن مظاهر در سخنان امام حسین(علیه السلام)
ثبت دیدگاه