چکیده مقاله«نقش صبر حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در پیدایش بزرگ ترین میراث معنوی جهان»
در طول دوره های مختلف، زنان نقش تأثیرگذار و تاریخ سازی در پیشرفت جوامع و یا عقب ماندگی آن داشته اند و تلاش آنان در عرصه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی گاه به صورت چشم گیری تأثیرگذار بوده است.
ازجمله این اقدامات، فعالیت آنان در بخش میراث ناملموس است؛ میراثی که هرچند کمتر مورد توجه قرار می گیرد اما ماندگاری، تأثیرگذاری و قابلیت تعمیم و تکثیر آن بدان جهت که عمدتاً از جنس نرم است بیش از میراث های ملموس است.
یکی از مصادیق بی بدیل میراث معنوی، آیین سوگواری و عزاداری حسینی (ع) است که دستاورد روایتگری، بصیرت بخشی و روشنگری بازماندگان جریان عاشورا به ویژه کاروان سالار آنان حضرت زینب کبری (س) است که حاصل آن آیین ماندگار عزاداری حسینی در محرم، صفر و به ویژه در پیاده روی ده ها میلیونی اربعین است.
آیینی که تمامی ویژگی های میراث معنوی در حوزه های سه گانه رفتارها، نمادها و آیین ها را در برمی گیرد و جنبه های هنری، سنت ها، آداب و رسوم را در قالب بیان و زبان شامل می گردد؛ اما به رغم آنکه در رابطه با زینب کبری و شخصیت ایشان پژوهش های بسیاری انجام شده است، تاکنون در رابطه با نقش حضرت به ویژه صبر و ایستادگی ایشان در ایجاد عزاداری حسینی به عنوان بزرگ ترین میراث معنوی جهان، پژوهشی انجام نگرفته است. لذا این مقاله بر آن است تا با روش تحلیلی -اسنادی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی صبر حضرت زینب در جریان نهضت حسینی را بررسی کند و مواضع صبر ایشان در سه حوزه صبر بر طاعت، صبر بر معصیت و صبر بر مصیبت را به تصویر کشیده به این سؤال که نقش صبر حضرت زینب (س) در ایجاد عزاداری حسینی (ع) به عنوان بزرگ ترین میراث معنوی جهان چیست؟ پاسخ دهد.
مقدمه
همه انسانها اعم از زن و مرد حقوق و مسئولیتهایی دارند که برخورداری از یکی و پایبندی به دیگری
زمینه ساز دستیابی آنان به سعادت و نیکبختی به شمار می‌آید قرآن کریم نیز که کتاب زندگی و
انسانهاست و شامل مفاهیم کتب آسمانی پیشین و مطالبی افزون بر آن است به جایگاه مهم زنان مردان پرداخته به رغم آنکه در بسیاری از موارد در بیان احکام یا دیگر آموزه ها که مخاطب آن انسان مسلمان است از باب تغلیب بهره گرفته است.
با این حال در مواردی که باید به نقش کلیدی و مستقل زنان توجه شود به صورت مجزا از صیغه های مؤنث برای زنان و مذکر برای مردان بهره گرفته تا علاوه بر دفاع از حقوق بانوان توجه آنان را به اهمیت رسالتشان جلب کند.
به تبع این نگرش تاریخ بشر به ویژه تاریخ اسلام نیز پیوسته شاهد نقش آفرینی زنان همدوش و گاه جلوتر از مردان هست که نمونه بارز آن جریان نهضت حسینی است که در حقیقت از دو بخش مرتبط و مکمل و در عین حال مجزا از یکدیگر تشکیل شده است؛ دو بخشی که از مدینه و خروج امام حسین (ع) و یارانش از مدینه به سمت مکه و از آنجا به سوی کربلا شکل می گیرد و در عصر عاشورای سال ۶۱ هجری خاتمه می‌یابد.
با وجودی که بانوان به ویژه حضرت زینب همپای امام حرکت می‌کنند با این حال همچون ستارگان درخشانی هستند که در پرتو بدر وجود امام حسین (ع) نور چشمگیری ندارند لذا این قسمت از نهضت بیشتر رنگ مردانه دارد؛
اما بخش دوم که از عصر عاشورا به کاروان سالاری زینب کبری (س) و با حضور شماری از بانوان بازمانده از جریان کربلا شکل می‌گیرد به رغم وجود امام سجاد (ع) بیشتر رنگ زنانه دارد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
شخصیت و نقش حضرت زینب سلام الله علیها در قیام امام حسین علیه السلام در منابع اهل سنت
نوشتاری از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره) در عظمت خطبه زینبیه علیهاالسلام
ثبت دیدگاه