چکیده:
قاسم یکی از فرزندان امام حسن مجتبی است که در کربلا به شهادت رسید.
این پژوهش چگونگی مبارزه و شهادت آن حضرت را در منابع کهن بررسی کرده و به این نتیجه دست یافته که او دومین پسر شهید امام حسن در کربلا است.
وی از نظر سِنی کوچک بوده و نوجوان توصیف شده است.
قاسم برای مبارزه با دشمن از امام حسین اجازه خواست ولی امام نخست امتناع ورزید تا با اصرار وی مواجه شد و سرانجام اجازه داد.
او در میدان نبرد توسط عمر بن سعد اَزدی به شهادت رسید.
درباره آن حضرت برخی گزارش های بی سند نیز شهرت یافته است مانند این که
۱- وی درباره مرگ گفت: «اَحلی من العسل»؛
۲- بدن او زیر سم اسب ها پایمال شد؛
۳- امام حسن تعویذی در بازویش بسته بود که توصیه به یاری حسین می کرد و سرانجام به عروسی او منتهی شد.
این گزارش ها در این تحقیق مورد بررسی و نقد قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با رویکر تاریخی است.
مقدمه
یکی از فرزندان امام حسن مجتبی که در کربلا حضور داشت و در رکاب سیدالشهدا به شهادت رسید قاسم بود.
حضرت قاسم با این که سن کمی داشت و به احتمال زیاد به حد بلوغ نرسیده بود، اما شجاعانه از عمویش امام حسین حمایت کرده و
در برابر دشمن مبارزه نمود گزارشگران واقعه عاشورا صحنه نبرد و چگونگی شهادت او را به روشنی روایت کرده اند؛
اما در عین حال درباره قاسم برخی گزارشهای بی سند نیز در منابع متأخر
راه یافته است.
شناخت درست از شخصیت شهیدان کربلا و چگونگی مبارزه و شهادت آنان ، ضرورت مراجعه به منابع معتبر تاریخی را ایجاب میکند
تا گزارش های مستند از نقل های بیسند بازشناخته شود و پیروان و محبان سیدالشهدا در آشنایی با شهیدان کربلا و
چگونگی قیام عاشورا از گرفتار آمدن در تحریفات و نقل های بی سند، مصون بمانند این ضرورت درباره حضرت قاسم نیز ایجاب میکند
تا چگونگی شهادت او در منابع اولیه بررسی و مطالعه شود.
بر این اساس تحقیق حاضر می کوشد درباره حضرت قاسم و صحنه مبارزه و شهادت او در منابع پیش از قرن هفتم به بررسی و مطالعه پرداخته و گزارش مستند ارائه نماید.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
عوامل و چگونگی شهادت امام حسین (علیه السلام) در منابع اهل سنت
ثبت دیدگاه