چکیده مقاله«ارتباط لیله القدر و حجت معصوم الهی با رویکرد تاویلی و محوریت سوره دخان»
وحی و نزول قرآن در شبی مبارک و تفریق همه امور در همان شب، از جمله مسائلی است که در آیات ابتدایی سوره دخان از سور حوامیم سبعه ذکر شده است.
با قرینه سازی نزول قرآن در شبی مبارک و آیات ابتدایی سوره قدر مشخص می شود که « لیله مبارکه » همان « لیله القدر » است که شبی از شبهای ماه رمضان است که خود ظرف زمانی نزول قرآن است. (البقره، ۱۸۵) فراتر از تفسیر آیات ابتدایی سوره های دخان و قدر، این آیات با رویکرد تاویلی نیز حامل حقایق مهمی است.
از جمله آنکه بر طبق برخی از روایات « حم » بر رسول خدا (ص)، « کتاب مبین » بر حضرت امیر (ع) « لیله مبارکه » بر حضرت زهرا (ع) و « کل امر » در آیه: « فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ » بر حجج معصوم الهی انطباق یافته اند. در این تاویلات ارتباط قرآن با اهل بیت (ع) مورد تاکید قرار می گیرد که در بیانات صریح رسول خدا(ص)، حدیث ثقلین بازگو کننده آن است. چگونگی ارتباط « لیله مبارکه » و « حجت معصوم الهی » با رویکرد تاویلی موضوعی است که در مقاله حاضر و با استناد به اشارات آیات و روایات مورد بررسی قرار گرفته است.
طرح مساله
در دو سوره دخان آیات ابتدایی و قدر موضوعات متعددی از جمله نزول قرآن فضلیت شب قدر، تعیین مقدرات، نزول ملائکه به همراه روح و قرین بودن شب قدر تا
طلوع فجر با سلامتی و برکت مورد بحث قرار گرفته است.
علاوه بر دو سوره یاد شده، آیه دوم سوره نحل که می فرماید: «يُنزل الملائكة بالروح من أمره على من يشاء من عباده» اشاره به این مطلب دارد که در نزول ملائکه و روح به عالم دنیا، بندگانی از مخلوقات الهی نیز وجود دارند که احیانا در محور و مرکز نزول ملائکه قرار میگیرند و ماموریت فرشتگان الهی در لیلة القدر و جز آن با حضور و شخصیت آنان ارتباط امضاداری پیدا می کنند.
اینکه این بندگان که موضوع و محور نزول ملائکه قرار میگیرند چه کسانی هستند و رازهایی که در شب قدر با آنها در میان گذاشته می‌شود چه می‌باشد از جمله مسائلی است که در تفسیر ظاهری آیات اطلاعات چندانی از آنها وجود ندارد بلکه برخی از روایات تاویلی که ناظر به آیات اوائل سوره های دخان و قدر وارد شده پرده از حقایقی در شناخت حجج معصوم الهی و مقامات آنان بر می‌دارد که این مقاله متكفل واکاوی آنهاست.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه