با امامان در ماه رمضان
شرح واره‌ای بر فرازهای امام شناسی دعای افتتاح
اللّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَسُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لَايَسْتَخْفِىَ بِشَىْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ
احیاء کننده دین و سنت پیامبر
در این فراز اینگونه می گوئیم: خدایا به دست حضرت ولی عصر دین خود را و سنت پیامبرت را آشکار کن به گونه ای که هیچ چیزی از حق به خاطر ترس از کسی پوشیده نماند.
این فراز نشان می دهد که تا پیش از ظهور حضرت ولی عصر برخی از دستورات دین و برخی از سنت رسول گرامی اسلام پنهان می ماند و آن کسی که دین و سنت پیامبر را کامل منتشر می کند حضرت ولی عصر است. این پنهان شدن به خاطر عواملی بوده که در این بخش از دعا به یکی از این عوامل اشاره شده است و آن به جهت ترس از مردم، دین و سنت پیامبر به طور کامل ارائه نشده است. این ترس می تواند به سبب وجود دشمنان دین خدا باشد که از ارائه کامل دین خدا ممانعت می کنند و یا به جهت فضای نامناسب فرهنگ جامعه است که دینداران به جهت ملامت و توبیخ و استهزاء، از دین کاسته و به مرور تحریف می شود و یا آنکه به جهت نادانی عالمان بوده که دین و سنت پیامبر را اعلام نکرده اند و یا به جهت اغراض سیاسی و فرهنگی معارف دین به مردم ارائه نمی شود و مردم در جهل مانده و از دین صحیح محروم می مانند. از اینرو پنهان ماندن دین یا از ترس از جان و مال بوده یا به خاطر همرنگ جامعه فاسد شدن و یا به سبب جهل دانشمندان و عالمان و تعمدشان بر انحراف در دین بوده است.
این عوامل در دوران حضور حضرت ولی عصر نیست. در آن زمان نه دشمنی هست که قدرت و غلبه داشته باشد و از زور و ستم آن ترس داشته باشند و نه فرهنگ جامعه، آلوده و فاسد است که بخواهند با آن همرنگ شوند و نه عالمان مغرض و نادان راهنمایی مردم را برعهده گرفته اند. در این دوران طلائی حقیقت دین آشکار می شود. به همین سبب یکی از ویژگی هایی که برای حضرت ولی عصر در ادعیه برشمرده شده است احیاء دین خداست که با « الْمُحْيِي سُنَّتَك»[۱] بیان شده است. به همین جهت برخی از مردم در زمان ظهور وقتی با حضرت ولی عصر و سخنان و دستورات او مواجه میشوند میگویند ایشان با دین جدید و دستورات و کتاب جدید آمده است[۲] با آنکه امام زمان دین جدش رسول خدا را ابلاغ می کند ولی چون در طول زمان بخشی از دین خدا پنهان مانده و مردم از آن محروم مانده اند گمان می کنند که ایشان دین جدید آورده است.
[۱] . مصباح المتهجد، ج۱، ص۴۰۸٫
[۲] . اثبات الهداة، ج۵، ص۱۶۲٫
ثبت دیدگاه