چکیده:
حضرت ابوالفضل العباس بن علی بن ابیطالب(ع)، به سبب ویژگی های ایمانی ،یکی از برجسته ترین مردان روزگار است.
اصلی ترین راز کمالات او در بندگی خدا، اطاعت و پیروی محض از امام زمانش نهفته است.
ابعاد شخصیت ایمانی حضرت عباس (ع) در زیارتنامه ی ایشان که به سند معتبر از امام صادق(ع) رسیده است ، متبلور گردیده است.
این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی با تکیه بر فرازهایی از زیارتنامه قمر بنی هاشم جهت تحلیل شخصیت ایمانی حضرت عباس(ع) سامان یافته که حاصل آن چنین شد:
نورمعرفت الهی به قلب آن حضرت تابیده و ایمان در آن ثبت گشته و ایشان به درجه مؤمن حقیقی رسیده اند.
ثمرات و برکات این ایمان واقعی در گفتار و رفتار آن حضرت نمایان گشته و شایستگی اوصافی همچون:
تسلیم اوامر الهی ، مصدّق حق، بصیر، مطیع، عبد صالح ، صاحب ایمان محض و همنشینی در آخرت با أنبیا و اولیا الهی را کسب نموده است.
۱. مقدمه
حضرت ابو الفضل العباس فرزند امیرمؤمنان علی در چهارم شعبان سال بیست و ششم هجری در مدینه از ام البنین دختر حزام بن خالد بن ربيعه بن عامر بن كلاب بن ربيعه بن عامر بن صعصعه متولد شد.
از همان ابتدای حیات شریفش نور ایمان را از پدر بزرگوارش دریافت نموده و در ظل هدایت دو برادر معصومش
امام حسن و امام حسین علیهم السلام پرورش یافت و علوم و اسرار الهی را مستقیماً از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام آموخت.
در طی ۳۴ سال عمر گرانبارش گوهر ایمان به خدا را چنان در وجود خود پرورش داد که آثار اخلاقی و عملی آن را
با زیباترین جلوه هایش در سلوک مؤمنانه خویش متجلی ساخته به نوعی که همگان زبان به تحسین او گشوده و
او را به لقبهایی با مضامین بلند و پرمعنا آراستند که هر کدام بیانگر به شخصیت ایمانی ایشان میباشد
ولایت پذیری و اطاعت عباس او را بسان تکیه گاهی محکم و مورد اعتماد امام زمانش ساخته بود به گونه ای که هنگام شهادتش امام حسین فرمود:
« الان انكسر ظهری و قلت حیلتی»(ابومخنف، ۱۴۱۷ :۱۹۴) اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
بررسی ابعاد شخصیّتی و زیارتنامه حضرت احمد بن موسی شاه‌چراغ(علیهماالسلام)
ثبت دیدگاه