پرسش :
علت اهمیت زیارت عاشورا چیست و چه فوایدی دارد؟
پاسخ :
درباره زیارت حضرت سیدالشهدا روایات فراوانى وجود دارد(۱) و در خصوص زیارت عاشوراى معروف، احادیث متعددى از امام باقر(علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام) نقل شده است.(۲) امام باقر(علیه السلام) این زیارت را به یکى از اصحابش به نام «علقمة بن محمد حضرى» آموزش داده است.
از آن جا که زیارت نوعى اعلام موضع و مشخص کردن خط فکرى است و آثار سازنده عجیبى دارد، آنچه به عنوان متن زیارتى خوانده مىشود، از نظر محتوا و جهت دهى، از حساسیتى ویژه برخوردار است. به همین جهت ائمه (علیهم السلام) با آموختن نحوه زیارت به یاران خود، به این عمل سازنده جهت و غناى بیشترى بخشیده‌اند به گونهاى که زیارتنامههاى رسیده از معصومان (علیهم السلام) – مانند زیارت جامعه کبیره، عاشورا، آل یاسین و ناحیه مقدسه – گنجینهاى از تعالیم و آموزشهاى عالى آنان است.
زیارت عاشورا – که از تعالیم امام باقر(علیه السلام) است – به سبب آثار سازنده فردى و اجتماعى و بیان مواضع فکرى و عقیدتى شیعه و نشانه گرفتن خط انحراف، اهمیت ویژه دارد. شمارى از دستاوردهاى این زیارت عبارت است از:
ایجاد پیوند معنوى با خاندان عصمت و تشدید علاقه و محبت به آنان این محبت موجب مىشود، زائر آن بزرگان را الگوى خویش سازد و در جهت همسویى فکرى و عملى با آنان بکوشد همچنان که در قسمتى از زیارت، از خدا مىخواهد زندگى و مرگش را یکسره همانند آنان قرار دهد: «اللهم اجعل محیاى محیا محمد و آل محمد و مماتى ممات محمد و آل محمد».
از آنجا که این محبت به خاطر خداوند است – و خاندان عصمت از آن جهت که الهى و منسوب به اویند، محبوب واقع شدهاند- مایه تقّرب به خداوند است.
در قسمتى از زیارت چنین مىخوانیم: «اللهم انى اتقرب الیک بالموالاة لنبیک و ال نبیک».
پیدایش روحیه ظلم ستیزى در زائر
تکرار لعن و نفرین بر ستمگران در این زیارت، موجب پیدایش روحیه ظلم ستیزى در زائر مىشود. او با اعلام برائت و نفرت از ستمگران و ابراز محبت به پیروان حق و دوستان خاندان عصمت، پایههاى ایمان دینى خود را مستحکم مىکند. مگر ایمان چیزى جز حب و بغض در راه خدا است: «هل الایمان الا الحب و البغض»؟ مؤمن واقعى در برابر ستم بى موضع نیست. از ستمگر نفرت و انزجار آشکارى دارد و با مظلوم و جبهه حق اعلام همراهى مىکند: «یا اباعبدالله انى سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم».
دورى جستن از خط انحراف
در این زیارت، ریشههاى ظلم هدف قرار مىگیرد: «فلعن الله امةً اسست اساس الظلم و الجور علیکم اهل البیت و لعن الله امة دفعتکم عن مقامکم و ازالتکم عن مراتبکم التى رتبکم الله فیها». ستمى که در عاشورا تحقق یافت، در قلب تاریخ ستم ریشه دارد. این ظلم یک حلقه از حلقههاى ستمى است که با انحراف مسیر اصیل خلافت آغاز شد.
الهام گرفتن، درس آموختن و الگو قرار دادن اسوههاى هدایت
در این زیارت آمده است: «فاسئل الله الذى اکرمنى بمعرفتکم و معرفة اولیائکم ورزقنى البرائة من اعدائکم، ان یجعلنى معکم فى الدنیا و الآخرة و ان یثبت لى عندکم قدم صدق فى الدنیا و الاخرة». زائر پس از آن که به حق معرفت پیدا کرد و ستم و ستمگر را شناخت و از آنان دورى جست، با ثبات قدم در مکتب خاندان عصمت و پیروى عملى از آنان، خود را در مسیر سعادت دنیا و آخرت قرار مىدهد یعنى، اسوهها و الگوهاى هدایت را – که از سوى خداوند منصوب شدهاند- سرمشق خود قرار مىدهد و همگامى با آنان را مىطلبد.
ترویج روحیه شهادت طلبى و ایثار و فداکارى در راه خدا
احیاى مکتب و راه و هدف خاندان عصمت
پی‌نوشت‌ها:
(۱) کامل الزیارات، ص ۰۸۱٫
(۲) بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۲۹۰ ؛ اقبال الاعمال، ص ۳۸ ؛ شیخ طوسى، مصباح المتهجد، صص ۵۳۸ و ۵۴۲ و ۵۴۷٫
ثبت دیدگاه