با رحلت غم بار رسول خدا (ص) حوادث تلخ دیگری رخ داد که نوک اصلی پیکان این حوادث متوجه اهل بیت رسول خدا (ص) بود. تجمع تعدادی از مهاجران و انصار در سقیفه، سرآغاز شکل گیری جریان انحراف مسیر خلافت بود.
اولین نکتهای که ما میتوانیم از آیات و روایات استفاده کنیم همچنین در ادعیه و زیارات بر آن تأکید میشود، این است که رکن اساسی نصرت جهاد و مجاهده است. کسی که میخواهد نصرت کند باید خودش را برای این اصل آماده کند. اهل جهاد و درگیری برای ولی خدا باشد تا ما بتوانیم او را به عنوان ناصر امام و امامت معرفی کنیم.
پشتوانه اعتقاد شیعیان به امامت، احادیث متواتری است که در کتابهای معتبر حدیثی شیعه جای گرفته است. برخی با استناد به مخالفت عدهای از نزدیکان امامان _ علیهم السلام _ نتیجه گرفتهاند که احادیث امامت، سالها پس از حضور پیامبر _ صلی الله علیه و آله _ و امامان _ علیهم السلام _ ، توسط محدثان شیعی ساخته شده است.
نوشتار حاضر با این فرض که امام(ع) با وجود داشتن کتاب و نقل روایات سیره، در شمار سیره نگاران قرار نمی گیرند و تحریف زدایی از سیره، به معنای اصطلاحی سیره نگاری نیست و نیز بر اساس توصیف و تحلیل، نقش آن حضرت را در برابر تحریف تاریخ، در قلمرو زمانی عصر نبوی و بر پایه اخبار بر جامانده از آن حضرت رصد می کند؛
یکی از دلایل متقن و مستند بر امامت و خلافت حضرت امیرالمومنین علیه السلام آیه شریفه مباهله است. در این آیه خدای تعالی به پیامبرش دستور می دهد که مجادله کنندگان با حق را به مباهله فرا خواند تا هردو گروه به همراه فرزندان، زنان و کسانی که به منزله نفس و جان ایشانند در این امر شرکت کنند.
چکیده میثم تمار در تاریخ پرشکوه و پرحماسه و خونبار تشیع بیتردید از چهرههای موثّر و برجسته است. او نماد صلابت، غیرت، مردانگی، مقاومت، شکیبایی، بردباری، اخلاص و فناشدن در عشق و محبت به مقتدای خویش امیرمؤمنان علی(ع) و خاندان معصوم نبوی(ص) است. میثم تمار بود که تا آخرین لحظه لحظه زندگی خود، حتی هنگامی […]
موضوع بايستگيهاي امامت را ميتوان يكي از مهمترين بحثهاي امامت دانست؛ كه پيوسته توجه متكلمهاي اسلامي را به خود جلب كرده است و به پژوهش دربارهآن پرداختهاند. اين بحث در كتابهاي كلامي، تحت عناويني چون: صفات امام يا شرايط امامت مطرح شده است. آنان فهرستهاي مختلفي از صفات و ويژگيهاي امام را ارائه كردهاند.
مفسران فریقین، درباره معنای امامت، در آیه امامت حضرت ابراهیم (بقره/ 124) اختلاف نظر جدی دارند. این اختلاف ها با مباحث کلامی آمیخته شده و دامنه موضوع را فراختر کرده و به همین دلیل، اصطلاح شناسی امام در قرآن را دشوار ساخته است.
مرحوم آیه الله شیخ علی نمازی شاهرودی از دانشمندان بزرگی است که در تبیین عقاید شیعه - از جمله موضوع امامت-گامهای موثری برداشته است.نویسنده در مقاله حاضر،به معرفی کتاب اثبات ولایت و دو رساله «نورالانوار» و «علم غیب» ایشان همت گماشته است.
نزدیک به سیصد سال پیش، شاهکاری در موضوع امامت پدید آمد که تا سالهای اخیر، برای همگان ـ به جز معدودی از دانش وران ـ ناشناخته مانده بود: ضیاء العالمَین [1] فی بیان إمامة الائمة المصطفَیْن. نویسندة این کتاب، مولی ابوالحسن بن محمد طاهر شریف عاملی فتونی (1070ـ 1138قمری)، از فقیهان و محدّثان بزرگ قرن یازدهم و دوازدهم است که این کتاب را در آخرین سالهای عمر خود نگاشت.