چکیده:
امامیه به امامت الاهی اهل بیت (علیهم السلام) باور دارند؛ این عقیده نظری آنان در میان کتابها و مقالات متعددی انعکاس یافته، اما تاکنون پژوهشی صورت نگرفته است که رفتارهای عملی و باورمندی عینی آنان در عصر حضور را درباره شئون، صفات و دیگر محورهای نظام امامت، در کانون توجه قرار دهد. بر اساس این کاستیها حتی خاورپژوهان یا دگراندیشان مذهبی نیز به این باور رسیدهاند که باورهای شیعه امامیه در دورههای متأخر از عصر حضور شکل گرفته یا تکامل یافته است. اکنون برای شناخت و نشانهیابی این رفتارها و ارزیابی آنها لازم است بررسی تاریخی درباره اندیشههای تجلییافته آنان صورت پذیرد و روشن شود که، آیا شیعیان عصر حضور از اندیشههای بنیادین درباره امامت برخوردار بودهاند؟ در پاسخ به این پرسش بنیادین، این نتیجه حاصل شد که شیعه در همان آغاز شکلگیری، اندیشههای بنیادین در مسئله امامت داشته و در رویدادهای سیاسیاجتماعی زندگیشان تجلی یافته است. این مقاله از روش توصیفی و تحلیل بهره گرفته است.
جهت دریافت متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید
ثبت دیدگاه