یکی از مسائل مهم مرتبط با مهدویت، موضوع «عدالت جهانی و چگونگی اجرای آن» است که دلایل عقلی و نقلی فراوان بر ضرورت تحقق آن وجود دارد. شیوه های متداول قضایی که بر شاهد و بینه و امارات تکیه دارند، نتوانسته است عدالت واقعی را به ارمغان آورد. لذا وجود روایات دال بر تحکیم (داوری) امام مهدی (عج) به باطن در منابع شیعی، شیوه قضایی جدیدی مبتنی بر «علم و فراگیر امام معصوم» را تایید می کند.
در این تحقیق که با روش کتابخانه ای، در استناد و منبع به روش اسنادی و در تجزیه و تحلیل به شیوه توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است؛ ضمن طرح یکی از مهم ترین اشکالات وارد بر این گونه داوری، از سوی امام مهدی (عج) در برخی منابع شیعی (یعنی عدم قطعیت و ضعف راویان این احادیث)؛ به پاسخگویی و دفاع از آن ها پرداخته شود.
مجموع روایات، مربوط به تحکیم امام مهدی (عج) به باطن از نظر اعتبار، به دو دسته می توان تقسیم کرد: الف) روایاتی که راویان زنجیره سند آن تماما ثقه و مسند و متصل به معصوم بوده و روایات مذکور به لحاظ سند و دلالت محتوایی قابل استنادند:. ب) روایات مرسل، مجهول یا ضعیف هستند؛ که البته به دلیل تعاضد مضمونی و عدم امکان داعیه دروغ گویی در این موضوع، می توان آن ها را مورد توجه قرار داد.
در نتیجه با توجه به این که سند ده روایت، متصل وصحیح و موثق است و دیگر اخبار مربوط نیز موید این دیدگاه است؛ می توان اذعان کرد که اخبار باب تحکیم امام مهدی (عج) و اسانید روایات، مستفیض است و مستند روایی باب را تامین می کند.
برای دریافت نسخه PDF این مقاله، اینجا کلیک نمایید.
ثبت دیدگاه