چکیده:
مطالعه بینامتنی شخصیت ها، یکی از اقسام پدیده نوظهور بینامتنیت است.
در این مطالعه بسامد نام اشخاص در یک متن استخراج می شود تا از این طریق شناختی عمیق از نقش و جایگاه آن شخص در منظومه فکری نویسندگان و گویندگان متون به دست آید.
حبیب بن مظاهر، امام حسین(ع) را یاری و خون عزیز خویش را برای نهضت الهی او نثار کرد.
او به سبب جایگاه والا نزد اهل بیت: از جهت قوت ایمان و تقوا، وسعت علم، مجاهدت، وثاقت، عبادت، شجاعت، سخاوت، عزت و نهایتا شهادت،
سهم بسزایی در سخنان امام حسین(ع) دارد که احصای آن راه گشای شناخت دقیق تر و عمیق تر از این صحابی شریف اهل بیت(ع) و به تبع آن معرفت صحیح نهضت حسینی خواهد بود.
در پژوهش حاضر قصد آن است که بینامتنی شخصیت حبیب بن مظاهر به همراه کشف رابطه بین متون حاضر و غایب،
در سخنان اباعبدالله الحسین(ع) در نهضت عاشورا بحث و بررسی شود تا نقش او در حماسه عاشورا با احصای تعابیر امام(ع) خطاب به ایشان تبیین شود.
۱. مقدمه
با تمامی تأکید و اهتمام بزرگان دین نسبت به اعتصام توأمان به ثقلین و گره خوردگی تکامل بشریت به تأسی از آنها امت چنانکه باید
به اهل بیت پیامبر تمسک نجستند و پس از رحلت رسول خدا با منع کتابت حدیث و سپس تهدید، ارعاب و گاهی قتل راویان احادیث معصومین
توسط امویان ، تلاش گسترده ای در محو آثار ائمه اهل بیت صورت گرفت تا جایی که از کسانی چون ابوهریره که مدت کوتاهی رسول خدا را درک کردند، در جوامع حدیثی قریـب بـه ۵۳۷۴ حدیث نقل شد ” (سیوطی، ۱۴۲۰: ۳۷۹)؛
لکن از شخصیتی چون امام حسین در مجامع روایی روایات زیادی دیده نمی شود از آن حضرت در دوران ده ساله امامتشان
هیچ حدیث فقهی که راویان از ایشان روایت کرده ،باشند، نقل نشده است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه