روز بیست ویکم /جزء بیست ویکم
منَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا ﴿احزاب:۲۳﴾
ترجمه:
برخی از آن مؤمنان، بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند، پس برخی پیمان خویش گزاردند
(و بر آن عهد ایستادگی کردند تا به راه خدا شهید شدند مانند عبیده و حمزه و جعفر) و برخی به انتظار (فیض شهادت)
مقاومت کرده و هیچ عهد خود را تغییر ندادند (مانند علی علیه السّلام که در کوفه به محراب عبادت شهید گشت).
امیرالمومنین علیه‌السلام در كوفه بر منبر بود، از او سؤال كردند كه كدام طايفهاند كه حق جل و علا در كلام مجيد خود فرموده ﴿ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا …﴾
آن حضرت در جواب ايشان فرمود:
«خدايا اين آيه بر مردمان پوشيده شده، اين آيه در شأن من است و در شأن عموی من حمزه، و در شأن پسر عموی من عبيدة بن حارث بن عبد المطلب؛ عبيده در روز بدر به درجه شهادت فائز شد، و عموی من حمزه در روز احد شربت شهادت چشيد، و اما من انتظار مي‌كشم كه شقىترين اين امت سر و روى و محاسن مرا از خون من رنگ كند واین امري است كه حبيب من ابوالقاسم مرا از اين حال خبر داده…»¹
ا—————————
➊ كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۱، ص۱۹۰
ثبت دیدگاه