چکیده
غالیان یکی از گروه‌های تأثیرگذار در دوران امامان بوده‌اند. شناخت این فرقه کمک شایانی به درک مفهوم غلو و
تقصیر در روایات و رجال شیعه می‌کند.
این فرقه در دوران‌های مختلف، ارتباطاتی با امامیه داشته‌اند.
مناسبات میان
امامیه و غالیان در دوران امیرالمؤمنین تا امام باقر و از حضرت باقرع تا آستانۀ غیبت کبری، با فراز و فرودهایی
همراه بوده است.
غالیان دائماً در صدد همراه‌کردن جامعۀ شیعه با خودشان بودند که در این راه به موفقیت‌هایی هم
دست پیدا کردند.
واکنش امامان و اصحاب ایشان در ابتدا با مدارا همراه بوده است؛
اما بعد از یأس از اصلاح و
تغییر غالیان، شدت برخورد و سخت‌گیری حتی تا حذف فیزیکی آنان از میان جامعۀ شیعی ظاهر شده است.
در این
مقاله با روش توصیفی _ تحلیلی از تأثیرگذاری کم‌وبیش غالیان بر بخشی از جامعۀ امامیه سخن به میان آمده و
راه‌های مبارزۀ امامیه برای دفع فتنۀ غالیان در دو بازۀ زمانی مذکور، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید:
باور عمومی شیعیان به اصل «امامت» و نقش آن در توسعه «اقتدار اجتماعی» ائمه (ع)
غالیان دوره امام رضا (علیه السّلام) و چگونگی برخورد آن حضرت (علیه السّلام) با آنها
ثبت دیدگاه