چکیده
نیایشهای صحیفه سجادیه افزون بر اینکه واسطه دریافت معارف الهی به شمار میآید، دربردارنده کارکردهای تفسیری است.
پژوهش حاضر، آموزه امامت را در صحیفه سجادیه بر اساس درونمایههای قرآنی موجود در عبارتهای امام سجاد علیه السلام مورد واکاوی قرار میدهد.
بدین منظور با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد بینامتنی به این پرسش بنیادین پاسخ داده میشود
که کارکردهای دعاهای صحیفه سجّادیّه در توضیح آیات قرآنی با موضوع امامت کدام است؟
امام سجادعلیه السلام با بهرهگیری از قرآن به مسائل مهم کلامی امامت پرداختهاند که مهمترین آنها تبیین هدایتگری امام، ضرورت وجود امام،
الهی بودن منصب امامت، عصمت امام و ضرورت پیروی از ایشان است.
بر اساس نتایج بدست آمده از پژوهش، ۳ گونه کارکرد تعلیل آیات، تبیین آیات و همچنین تطبیق آیات، بسامد قابل توجهی داشتهاند.
کارکردهای تعلیل آیات در عرصه برهان آوری پیرامون علم وعصمت امام و ضرورت اطاعت از امام و همچنین برهان آوری درباره سرپرستی امام در جامعه هویدا شده است.
کارکرد تطبیق آیات نسبت به دیگر کارکردها، نشانگر جهتگیری شیعی بارز حضرت سجاد درباره آموزه امامت است.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید:
رویکرد تفسیری فخر رازی در مواجهه با ادله شیعه ذیل آیات ولایت و خلافت
ثبت دیدگاه