چکیده
از آثار مهدوی فضل بن شاذان، به جز اشاراتی که کتب فهارس به عنوان آنها داشته‌اند، روایاتی نیز در آثار متأخر از او به دست ما رسیده است.
با بررسی این منقولات در آثاری همچون الارشاد شیخ مفید، الغیبة شیخ طوسی، سرور اهل الایمان سید نیلی، کفایة المهتدی میرلوحی و المحتضر ابن‌حلی،
از مجموع پنج کتاب اثبات الرجعة، الرجعة، حذو النعل بالنعل، القائم و الملاحم فضل با موضوع امام مهدی ع، فقط کتاب اثبات الرجعة هویت تاریخی می‌یابد
و اصالت و اعتبارش اثبات می‌شود.
از کتاب القائم نیز فقط با اشاره ابن‌حلی در کتاب المحتضر اطلاع مختصری یافته‌ایم و از سه کتاب الرجعة، حذو النعل بالنعل و الملاحم اثری در دست نیست.
کتاب الغیبة للحجة و کتاب الحجة من ابطاء القائم او نیز اصالتی ندارد، بلکه برخی از علمای متأخر، همچون محدث نوری، به فضل نسبت داده‌اند.
در بین کتبی که روایات فضل را نقل کرده‌اند، برخی همچون طبرسی در اعلام الوری و خاتون‌آبادی در الاربعین نیز بدون اشاره به منبع واسطه، روایات اثبات الرجعة را به واسطه دو منبع اصلی نقل روایات او (الغیبة و کفایة المهتدی) انتقال داده‌اند.
با بررسی روایات مهدوی منقول از فضل بن شاذان در آثار متقدمان، از بین پنج کتاب منسوب به وی در فهارس، نشان می‌دهیم که فقط اثبات الرجعة موجودیت خارجی دارد.
جهت مطالعه متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید
نقد و فهم روایات منقول از امام صادق (علیه السلام) در مسأله «تحریف»
ثبت دیدگاه