روز بیست ودوم /جزء بیست ودوم
إنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ ﴿یس:۱۲﴾
ترجمه:
بی تردید ما مردگان را زنده می کنیم و آنچه را پیش فرستاده اند و [خوبی ها و بدی های] بر جا مانده از ایشان را ثبت می کنیم و همه چیز را در کتابی روشن [که اصل همه کتاب هاست و آن لوح محفوظ است] بر شمرده‌ایم.
امام باقر علیه‌السلام فرمود:
چون اين آيه نازل شد، دو مرد في المجلس برخاستند
و گفتند: “يا رسول اللَّه آن (امام مبین) تورات است؟” فرمود: « نه »
گفتند: ” انجيل است؟” فرمود: « نه »
گفتند: ” قرآن است؟ ” فرمود: « نه »
اميرالمؤمنين على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌السلام آمد؛ رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
« آن (امام مبین) اين است، به راستى او است امامى كه خداى تبارك و تعالى علم هر چيز را بر او شمرده است»¹
ا—————————
➊ الأمالي صدوق، ص۱۷۰
ثبت دیدگاه