چکیده مقاله «اصالت باورداشت مهدویت از دیدگاه آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره)»
یکی از مسائل مهم و کلیدی در باب مهدویت، بحث پیرامون اصالت باور به مهدویت و بررسی مبانی اثباتی آن است.
مراد از «اصالت مهدویت» اعتبار و اثبات قطعی این آموزه اسلامی و الهی بر پایه دلایل عقلی، نقلی و تاریخی است.
پرداختن به این موضوع بدین جهت ضرورت دارد که این بحث مبنای بسیاری از مسائل مربوط به مهدویت در تفکر اسلامی شمرده می شود؛
به همین دلیل مسئله اصالت مهدویت همواره مورد توجه اندیشمندان اسلامی بوده است.
مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی از جمله اندیشمندان مهدوی در دوران معاصر است که به این موضوع اهتمام ورزیده و
آثار علمی متعددی پیرامون مهدویت به رشته تحریر در آورده و ابعاد دینی، عقلانی، قرآنی و روایی این بحث را با ژرف نگری خاصی مورد بررسی قرار داده است.
مقاله حاضر باروش توصیفی تحلیلی به بررسی این موضوع می پردازد.
یافته های تحقیق بیانگر آن است که آیت الله صافی گلپایگانی اصالت مهدویت در نگرش دینی را از دو منظر عام و خاص مورد تأمل قرار داده و
بشارت های ادیان، همسویی با غایت دین و هماهنگی با سنت های تاریخ را از جمله مبانی اصالت مهدویت در تفکر دینی بیان کرده است و
در حوزه نگرش خاص اسلامی نیز بناکردن آموزه مهدویت به مبانی عقلی، قرآنی، روایی و اجماع مسلمین را
از بنیادهای اصالت اندیشه مهدویت در اسلام بر شمرده است.
مقدمه
اصالت مهدویت یک آموزۀ اصیل اسلامی است که ریشه در قرآن و سنت دارد.
بررسی باورداشت مهدویت و جایگاه ویژه آن در تفکر اسلامی نیازمند تأمل در مبانی عقلی، نقلی و تاریخی این آموزۀ دینی است
مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی از جمله مهدی پژوهان معاصری است که با جامع نگری و ژرف اندیشی خاصی بـه ایـن موضوع پرداخته و
ابعاد مختلف اصالت باور به مهدویت را از جهت معقول بودن و اتکا بر مبانی منطقی موافقت با فطرت و
نوامیس عالم خلقت ابتنا بـر بشارت های دینی و نصوص قرآنی و حدیثی و نقش آن در برقراری عدالت مورد بررسی قرار داده است.
عنوان مهدویت در فرهنگ شیعی ناظر به مجموعهٔ مسائل مربوط به حیات ولادت، امامت غیبت و ظهور حضرت مهدی دوازدهمین امام شیعیان و
آخرین وصی پیامبر از خاندان اهل بیت است که هم اکنون از انظار عمومی غائب است و در آخرالزمان ظهور و جهان را پر از عدالت داد خواهد کرد.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
ثبت دیدگاه