چکیده مقاله بازبینی نگاه جریان سلفی گری ایرانی به مؤلفه علم امام با محوریت نهج‌البلاغه:
جریان سلفی گری ایرانی این مقام امامان را برنتافته و این مسائل را جعلیات و به مثابه دوری از اسلامِ ناب معرفی کرده و از برخی خطبه‌های نهج البلاغه در مسیر انکار علمِ غیب امام بهره جسته است.
ادلهٔ سید ابوالفضل برقعی بر انکارِ «علمِ غیب» را می‌توان حولِ محور کلیِ اعتراف امیر المؤمنین(ع) بر انکار علمِ غیب برای خویش، اختصاص علوم فرابشری به خداوند، و نفی علمِ غیب با توجه به منابعِ علم امامْ طرح کرد.
در این تحقیق، پس از بیان و تبیین گستره، قلمرو و منابع علم امام از نگاه امام علی(ع)، به بررسی ادلهٔ نافیِ علمِ غیب
از دیدگاه ابوالفضل برقعی، پرداخته شده است تا درستی یا نادرستی ادعای او آشکار شود.
برای مطالعه پایان نامه«بررسی علم امام از منظر سید مرتضی و علامه میرحامدحسین» اینجا کلیک کنید.
علم غیب، گونهای ای از آ گاهی است که در حالت طبیعی برای انسان دست یافتنی نیست و آگاهی از آن مخصوص خداوند است.
قرآن کریم مواردی چون علم الساعة،زمـان نـزول بـاران، آنچـه در رحمهـا موجـود اسـت و مـکان مـرگ را از جملـه علـوم غیبـی برشـمرده اسـت.
اکثـر شـیعیان در بحـث گسـتره علـم امـام بـه حداکثـر علـم و آ گاهـی امامـان از امـور فرا زمینـی و غیبـی بـه إذن خداوند قائل هسـتند.
“علـم امام” که از آن به عنـوان یکـی از مهمتریـن مقوّمات جایـگاه امامـت، میتـوان یـاد کـرد در دهه های اخیـر از سـوی جریـان سـلفی گری ایرانـی و بـا رویکـردی خـاص، بـه چالـش کشـیده شـده اسـت و هـواداران ایـن جریـان، نه تنهـا علـم امـام بـه غیـب را انـکار کرده انـد
بلکـه بسـیاری از اصول و ارکان تشـیع را نیز نپذیرفته و از جعلیات انگاشـته و اعتقاد به آنها را نشـانه های دوری از اسلام نـاب پنداشـتهاند.
برای دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
عملکرد فرهنگی یاران ایرانی امام هادی(ع) در علم الحدیث با تکیه بر کتب اربعه شیعه
نقش اصحاب ایرانی امام حسن عسکری (ع) در علم الحدیث با تکیه بر کتب اربعه شیعه
ثبت دیدگاه